Eind maart werd Viktor drie jaar.
Een echte kleuter die nu al een half jaar naar school gaat. Hij vind het fijn op school, al weent hij sinds de Paasvakantie soms weer bij het afzetten s' morgens.
Zijn verjaardagsfeestje werd uitgesteld wegens zieke ouders (nooit zo veel ziek geweest als de eerste maanden van 2016) maar uiteindelijk kreeg hij dan toch zijn langverwachte taart met kaarsjes op. Als we vroegen wat hij wou voor zijn verjaardag zei hij 'een kroon' dus die kreeg hij.
altijd speciaal die kaarsen
ronde wangen
In de Decathlon vonden we een toffe fiets die je snel kan ombouwen van loopfiets naar trapfiets, hij is ook extra klein (12 inch) dus ideaal voor kleine kleuters die willen leren fietsen zonder zijwieltjes. Ondertussen fietste hij al enkele meters alleen.
filmpje van de Btwin Woony fiets
Van zijn moeke en vake kreeg hij een leuk houten picknicktafeltje voor buiten, de kinderen aten er al een paar keer aan. Heel handig zo een kindertafeltje, dan voelen ze zich 'groot' en kijken er geen volwassenen mee als ze eten, volgens mij is dat wel eens tof voor een kind.
Voor de klas maakten we uitdeelzakjes (met een tol, gom speelgoedje) en ging ik een halve dag meespelen in de klas, dat vinden de kinderen daar geweldig, hun eigen mama in de klas. En dan hoef je niet bepaalde kindjes te kiezen die naar een feestje mogen komen wat leuk is voor iedereen.
Vooral Stella vond alles prachtig op school, ze deed met alle activiteiten zoals turnen vrolijk mee. En Vik, de grote broer, kon haar alles tonen...zo grappig zo een kleuterke uit de instapklas die zijn zus de weg toont.
Stella is ondertussen 18 maanden oud en heel temperamentvol. De combinatie van 18maanden-koppigheid en 3jarige wildheid is soms toch nog een uitdaging hier...het ene moment zijn ze lief voor elkaar, het andere moment is het alleen maar vechten.
Ze slapen nog steeds samen op de kamer en Stella slaapt nu écht echt door van 19u tot 7 u in de week en tot 9u in het weekend...we horen ze dan tegen 8u fluisteren en speelgoed in hun bedjes sleuren, zo laten ze ons toch wat slapen. Ideaal dus dat ze niet alleen slapen en ze missen elkaar ook echt als een van hen nog eens bij ons slaapt.
En zo is de fase van onderbroken nachten dan echt voorbij aan het gaan, een fase die toch wel drie jaar duurde door de kinderen kort achter elkaar te krijgen. Het doet wel goed die nachtrust en zo kunnen we ook wat recupereren. Ik kan niet geloven dat we die jaren zijn doorgekomen, ze zijn nog niet vergeten in ieder geval ;)
Ik maakte een konijnenjasje voor Stella
en himellis voor mijzelf, in een workshop van studio Loup-je.
Soms denk ik eraan te stoppen met bloggen, ik heb niet veel meer te vertellen en kan het 'volgen' van andere blogs niet meer bijhouden. Aan naaien kom ik minder toe de laatste tijd.
De kinderen worden nu wat groter, het 'baby' gaat eraf en alles wordt wat gemakkelijker. Daarmee is er precies ook minder inspiratie en tijd om te bloggen omdat er meer energie vrijkomt om bijvoorbeeld te gaan fietsen ofzo met de kinderen. Aan de andere kant stond er een nieuwe lay-out op de planning...we zien wel wat er komt. Het blog is altijd met mij meegegroeid de laatste zeven jaar.
Ik maakte een konijnenjasje voor Stella
Soms denk ik eraan te stoppen met bloggen, ik heb niet veel meer te vertellen en kan het 'volgen' van andere blogs niet meer bijhouden. Aan naaien kom ik minder toe de laatste tijd.
De kinderen worden nu wat groter, het 'baby' gaat eraf en alles wordt wat gemakkelijker. Daarmee is er precies ook minder inspiratie en tijd om te bloggen omdat er meer energie vrijkomt om bijvoorbeeld te gaan fietsen ofzo met de kinderen. Aan de andere kant stond er een nieuwe lay-out op de planning...we zien wel wat er komt. Het blog is altijd met mij meegegroeid de laatste zeven jaar.
