Ik heb zo een vermoeden dat dit een lange blogpost wordt maar ik kan het
niet laten de informatie die ik nu heb te delen met anderen. Ik postte iets op Instagram Stories
in verband mijn ervaring met de Mirena en aan de massale berichten in mijn inbox
te zien, lijkt het me een goed idee te delen wat ik nu weet. Ik ben geen dokter
(wel vroedvrouw) en dit is geen medisch advies. Als je tevreden ben met de
hormonenspiraal is dat heel goed, maar ik schrijf het voor al die vrouwen die misschien
hetzelfde ervaren en nog twijfelen en niet de juiste info krijgen
Ik heb in het
verleden vaak geblogd over natuurlijk zwanger zijn, bevallen en ouderschap.
Over kritisch zijn naar ieder ‘ingrijpen’ bij een geboorte, de medicatie
(hormonen) die gebruikt wordt om weeën op te wekken, in te leiden of te
versterken. Zo veel mogelijk natuurlijke remedies en medicatie zo veel mogelijk
vermijden, ook bij baby’s en kinderen. En eigenlijk is deze post niet anders,
kritisch zijn naar wat gynaecologen of artsen je vertellen over hormonale
anticonceptie, meer bepaald de Mirena of Levosert (wit product van Mirena). De meeste artsen
vertellen namelijk niet het hele plaatje (vroedvrouwen doen dit wel vaker, had
ik maar beter geluisterd naar mijn vroedvrouw)
Ik nam eigenlijk al
jaren niks van hormonen. Ik kon niet tegen de pil (jong mee gestart zoals
zovelen wegens een ‘veilig’ middel op die leeftijd), gebruikte erna een tijd de
Nuvaring (met oestrogenen en progestageen) maar na tweetal jaar had ik er ook klachten van en
stopte ik ermee.
Ik nam dan een
aantal jaren niks van hormonale anticonceptie, wou ook volledig ‘clean’ zijn
tegen dat er kinderen zouden komen. Hormonale anticonceptie heeft grote invloed
op de vruchtbaarheid. In 2013 kregen we dan eerste kind, in 2014 het tweede
kind en na langdurige doorlopende borstvoedingsperiode aan twee kinderen vond
ik in 2016 dat het tijd werd voor de spiraal. Ik wist dat hormonen en borstvoeding samen
geen goed idee was omwille van de kans op verminderde melkproductie en het feit
dat hormonen doorgaan in de melk. (de bijsluiter zegt dat er maar kleine
hoeveelheden van het levonorgestrel teruggevonden zijn in de moedermelk en daarvan
maar een klein deel overgedragen wordt op de zuigeling, wat ik opvallend vind
aangezien het enkel lokaal zou werken, hoe kan het dat in de melk teruggevonden
worden?).
Ik ben heel blij dat
ik nooit hormonen genomen heb in de kraamtijd met wat ik nu allemaal weet. Er
komen veel postnatale depressies voor en veel vrouwen krijgen na de bevalling
bij ontslag de minipil, spiraal of pil voorgesteld alsof je bijna verplicht
bent aan de hormonen te gaan en dat als je net bevallen bent en al je hormonen
zich nog moeten normaliseren en je baby melk drinkt gemaakt uit jouw lichaam. Ik merk dat dit aan het veranderen is, vrouwen willen geen rommel meer in hun lijf.
Dus begin 2016 vond
ik het tijd om er eens werk van te maken, kindjes werden wat groter, er was
niet meteen een kinderwens en ik zocht iets betrouwbaar tegen zwangerschap én
iets om mijn zeer korte en zware cyclus aan te pakken. Ik heb een korte cyclus
van 21 dagen en regels die al snel een week duren (dus om de 14 dagen) en deze waren
na de bevallingen alleen maar erger geworden. Met een week van PMS schiet er
nog 1 ‘normale’ week over per maand dus ik had alle reden om dit op te lossen. Tijdens de borstvoedingsjaren pakte ik PMS aan met
accupuntuur wat trouwens zeer goed werkt voor dit soort klachten maar het had
nooit een blijvend effect bij mij. Er zijn trouwens veel natuurlijke remedies
voor allerlei cyclusproblemen maar later meer daarover
Ik ging dus twee jaar
geleden, in mei 2016, naar de gynaecoloog en bevroeg me ook bij vriendinnen en
collega’s over de hormonenspiraal. Een vriendin waarschuwde me voor een verlaagd (of
geen) libido maar aangezien ik daar in al die hormoonvrije jaren geen last
van had, dacht ik dat wel zou meevallen bij mij en was ik bereid die ene klacht
er wel bij te pakken. Gezien het feit dat ik ervoor niks met hormonen verdroeg wou
ik me eerst goed informeren over de mogelijke bijwerkingen. Online kon ik toen
niet echt iets verontrustend terugvinden. Ik was dus eigenlijk zeer kritisch
maar de gynaecoloog stelde me meteen gerust. Ik heb een oudere gynaecoloog die
op het gebied van bevallen een natuurlijke kijk heeft (ik werkte nog samen als
vroedvrouw met hem) en vertrouwde dus op de info die hij gaf. Mirena zou een
wonderoplossing kunnen zijn. Hij zag amper vrouwen met klachten, je krijgt geen
regels meer na een tijd (wat een mirakel, nooit meer pijn, geen ijzertekort),
je hebt geen last meer van PMS en vooral, het werkt enkel ‘lokaal’ en wordt ook
gebruikt bij overgangsklachten. Te mooi om waar te zijn toch?
Er werd me ook
verteld dat de hoeveelheid ‘levonorgestrel’, de synthetische vorm van
progesteron die de Mirena afgeeft zeer klein is (20 microgram per 24uur) en vele
malen lager dan je eigen lichaam zelf aanmaakt en dat deze enkel lokaal een werking
heeft in vergelijking met de pil (hadden ze me trouwens bij vaginale Nuvaring ook al
verteld en dat was ook geen succes).
Deze uitleg klopt op
zich wel maar het progesteron dat in Mirena zit is helemaal geen natuurlijk
hormoon maar een synthetische versie ervan namelijk ‘progestageen’, door de
mens gemaakt in een labo. Uit de verloskunde weet ik dat natuurlijk oxytocine
(hormoon dat doet bevallen) ook iets totaal anders is dan Syntocinon, de
chemische variant die vaak in een infuus gedaan wordt op de bevalling op te
wekken of op te drijven. De laatste vorm heeft veel bijwerkingen (kans op
depressie, moeilijke hechting met baby, moeilijke borstvoeding), de
lichaamseigen versie niet. Lichaamseigen is nooit hetzelfde als synthetisch, wat de farmaceutische industrie ook wil laten geloven.
Progesteron is dus
een geslachtshormoon dat door het corpus luteum
(gele lichaam in de eierstok) in de tweede fase (luteale fase) van de menstruatiecyclus
en in grotere hoeveelheden tijdens de zwangerschap
door de placenta
wordt geproduceerd. Progesteron wordt ook tijdens de synthese van steroïdhormonen
in de bijnierschors
geproduceerd bij zowel vrouwen als mannen.
Even wat achtergrond
info over de werking van Mirena (uit de bijsluiter)
Net als de pil bevat
Mirena een hormoon waarvan de werking op het baarmoederslijmvlies te
vergelijken is met die van progesteron. Levonorgestrel, het hormoon in Mirena,
wordt continu toegediend en zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies een rustfase komt zodat het niet meer reageert op oestrogenen (vrouwelijke hormonen
die in de eierstokken worden aangemaakt). Daardoor wordt het baarmoederslijmvlies
niet meer opgebouwd en worden de bloedingen veel lichter en ook minder
pijnlijk. In het begin geeft Mirena in de baarmoeder per 24 uur een hoeveelheid
van 20 microgram (=0,02 mg) levonorgestrel af. Dit neemt geleidelijk aan wat
af. Het Mirena-IUD kan 5 jaar in de baarmoeder blijven zitten. Als u Mirena bij
overgangsklachten gebruikt, in combinatie met oestrogeentabletten,-pleisters of
-gel, moet het IUD na 3 jaar worden vervangen. Er is namelijk nog niet
onderzocht of Mirena voor deze manier van gebruik ook 5 jaar kan blijven
zitten.
De anticonceptieve
werking van Mirena is gebaseerd op de volgende effecten:
- Het slijm dat zich
in het baarmoederhalskanaal bevindt wordt ‘taaier’, waardoor zaadcellen er moeilijker
doorheen kunnen.
-Door de afgifte van
het hormoon levonorgestrel in de baarmoeder kunnen zaadcellen hier niet normaal
bewegen en functioneren. Dit verkleint de kans op een bevruchting.
- Het
baarmoederslijmvlies wordt niet of nauwelijks opgebouwd. Hierdoor kan, als er
toch een bevruchting plaatsvindt, een bevrucht eitje zich niet innestelen.
-Door de aanwezigheid
van een vreemd voorwerp in de baarmoeder (het Mirena-IUD) kan een eitje dat
eventueel is bevrucht zich niet innestelen. ( ik las ergens dat het vreemde voorwerp een soort steriele ontsteking veroorzaakt wat griepachtige verschijnselen kan geven)
-Bij sommige vrouwen
wordt de eisprong (ovulatie) onderdrukt. Als er geen eitje vrijkomt, kan er
geen bevruchting plaatsvinden. (ik had iedere cyclus gewoon een eisprong)
Als gevolg van deze
meervoudige werking van Mirena wordt zwangerschap voorkomen en zal het bloedverlies
tijdens uw menstruatie geleidelijk aan, in het algemeen in ongeveer drie
maanden, sterk verminderen. Ongeveer 2 van de 1000 vrouwen bij wie Mirena
correct is geplaatst, worden toch zwanger in het eerste jaar.
Dus in mei 2016 liet
ik deze dan eindelijk plaatsen, klaar om eindelijk van alle ellende af te zijn,
klaar voor een ‘leven zonder cyclus’. Ik vond het plaatsen behoorlijk pijnlijk
trouwens. Ik ben twee keer bevallen op eigen kracht maar plaatsen van Mirena,
ook al duurt het niet zo lang viel voor mij behoorlijk tegen. De baarmoeder
hals wordt met een tang opengemaakt en zo wordt die spiraal met een soort
inbrenghuls ingebracht. Normaal heb je daar enkele uren weeën voor nodig voor
die ontsluiting…maar kom effe doorbijten en je bent er vanaf voor 5 jaar.
De bijsluiter vemeldt dit: tijdens het inbrengen of verwijderen van Mirena treedt er in heel zeldzame gevallen een reactie op die lijkt op ‘flauwvallen’: duizeligheid, zwarte vlekken voor de ogen, bleekheid, zweten, misselijkheid of braken. Deze reactie is ongevaarlijk en gaat binnen enkele minuten over. Als u epilepsie heeft, kan het inbrengen of verwijderen van Mirena een aanval veroorzaken
De eerste maanden had
ik inderdaad zoals de bijsluiter zegt nog onregelmatige bloedingen maar na een aantal
maanden bleven deze weg.
Echter, stilaan
kwamen er samen met het wegblijven van de bloedingen, nieuwe vage klachten bij
waarbij ik soms dacht, he wat gek zou dat door die Mirena komen? Maar je doet gewoon door en stilaan sluipen
er zo wat dingen bij. Uiteindelijk resulteerde begin dit jaar in een burnout
waar ik nog steeds van aan het herstellen ben. Waarmee ik niet wil zeggen dat
enkel Mirena de oorzaak is (er waren zeer zware hectische jaren voorafgegaan) maar wel
zeker heeft meegespeeld in het ontstaan ervan. Het is pas nu twee jaar later
dat ik echt zeker ben dat heel wat klachten die ik de laatste twee jaar
kreeg, door Mirena kwamen.
Zo kreeg ik al vrij
snel last van haaruitval, ik dacht eerst nog, ah ja dat komt misschien door de
stop met borstvoeding zoals je dat ook hoort na een bevalling alleen stopte dit
niet meer. Ik had gelukkig veel en dik haar en dus is dit nooit opgevallen maar
de hoeveelheid haar die in de borstel hangt is echt wel veel. Iets wat ik voor
mei 2016 nooit eerder had. Ook had ik ineens vettig haar, ervoor moest ik mijn
haar zelfs na een week nog niet wassen, het was eerder droog dan vet, nu vaak
al na 1 of 2 dagen. Alle soorten shampoos geprobeerd, niks hielp, het was
‘hormonaal’ zei de kapper. Ook mijn huid werd ineens vettiger, gelukkig heb ik
geen probleem met mijn huid maar acné is een veel voorkomende klacht bij
Mirena.
Ik kreeg vaker hoofdpijn,
meer migraine eigenlijk, die ik weer niet kon linken aan een bepaalde fase in
de cyclus (bijsluiter zegt dat meer zeer vaak voorkomt dus bij meer dan 1 op 10
vrouwen). In de eerste maanden had ik ook vaak krampen, maar die zijn na een
tijd minder geworden (ook meer dan 1 op 10 vrouwen). Ik had last van een tuut
in mijn oren en slechter zicht als ik aan een computer werkte (nu ook al verdwenen).
Ik kreeg ook enkele
weken na het plaatsen, last van een soort gejaagdheid (zenuwachtighed staat in
de bijsluiter bij vaak voorkomende bijwerkingen!!), ik kon ineens niet meer
gewoon rustig ergens zitten en genieten, ik denk dat dit het meest opvallendste
symptoom was wat ervoor gezorgd heeft dat ik minder tot rust kwam, en steeds maar
doordeed. Vanaf zomer 2016 ging alles hier ‘goed’, we hadden geen problemen,
kindjes werden iets groter en toch was er steeds die onrust die echt van binnen
kwam. Mijn hart klopte echt keihard. In 2017 had ik daardoor een vals gevoel van veel energie en eind 2017
begon de uitputting stilaan. Vrouwen met een natuurlijke cyclus leven naar hun
cyclus, we zijn niet gemaakt om altijd door te doen, vrouwen zijn hormonaal
gezien geen mannen. En als je een druk leven hebt met een job, jonge kinderen
is de kans al groter dat je steeds maar doordoet, je hebt nooit je regels, moet
dus ook niet rustig aandoen en zo ga je over je grens.
Nu even iets meer spiritueels
hierrond:
In de oudheid was het
natuurlijke ritme van elke vrouw dat ze onder een nieuwe maan menstrueerde en
ovuleerde bij volle maan(vandaar de naam maandstonden). We weten dit dankzij
onze voorouders die tijd alleen maar konden bepalen door de maanfasen te
observeren. Vandaag is er zoveel kunstmatig licht, smartphones, een voortdurend
gebruik van computers, straatverlichting … het is dus bijna onmogelijk om in
natuurlijk licht te leven. Kunstmatig licht tast het natuurlijke vrouwelijke
ritme aan. Het brengt hun gevoeligheid en hun biologisch
ritme in de war. Er is dus met andere woorden meer sprake van
onregelmatige cycli. Vrouwen gaan bij volle maan of onder andere maanfasen
bloeden, in plaats van alleen bij een nieuwe maan.
Een Mirena is nog een
stapje verder, er is niks natuurlijk aan want de ganse cyclus is weg en de
baarmoeder wordt gewoon stilgelegd. In de Chinese geneeskunde spreekt men van
stagnatie van de baarmoeder en dat is nooit natuurlijk.
Verdere klachten die
ik ervaarde waren (en die in de loop van het 2e jaar vooral verergerden):
verhoogde hartslag, hartkloppingen, verminderde afweer, vermoeidheid (Mirena is
een energiezuiger doordat er een soort ‘steriele’ ontstekingsreactie komt in de
baarmoeder door het vreemde voorwerp), moodswings niet zoals bij PMS gedurende 1 week maar voortdurend en zeer onregelmatig, agressie (herkende mezelf niet meer), een verminderd libido en
veranderd gevoel bij seks (lees niks meer voelen), misselijkheid, duizeligheid,
in gewicht toenemen, opgeblazen gevoel. Al deze bijwerkingen staan in de bijsluiter
bij veelvoorkomend en niemand die er ooit iets van zei. De bijsluiter werd ook
niet meegegeven.
Minder voorkomende
bijwerkingen die ik gelukkig niet had zijn pigmentvlekken (zwangerschapsmasker),
perforatie van de baarmoeder, ontsteking van de baarmoeder, baarmoederhals en
geslachtsorganen.
Door het krijgen van
een burnout dit jaar, begon ik meer en meer te twijfelen of de Mirena er voor
iets tussen zit maar vier artsen die ik bevroeg, dachten niet dat de spiraal er voor iets tussen zat en dus duurde het nog tot nu, half september voor ik de
Mirena durfde laten verwijderen. Wie verwijdert er nu zo een luxe?
Ik kwam dit jaar uit
op een Mirenaforum waar veel vrouwen hun lichamelijke en psychische klachten
bespreken, wat een eye-opener! Je kan er artikels vinden, de bijsluiter en ervaringen.
Natuurlijk gaan alle
vrouwen die wel tevreden zijn niks vertellen op zo een forum maar het kan toch
geen toeval zijn, al die klachten? In Amerika zijn er heel wat rechtszaken tegen
de producent Bayer door slachtoffers.
Twee jaar geleden kon
ik niks terugvinden en als je nu ‘mirena en stress’ ingeeft op google weet je
al genoeg..
Het heeft mij geholpen
om te beseffen dat ik dit allemaal niet inbeeld, het zit niet in je hoofd. Ik
kwam uiteindelijk deze de zomer terecht bij een orthomoleculaire arts voor het
aanpakken van de lichamelijke klachten (supplementen, een speciaal eetplan) van
de burnout en hij vroeg meteen of ik een Mirena had. Hij zag wél dagelijks
vrouwen met dezelfde klachten. Het kwam erop neer dat hij vanalles kon
voorstellen om beter te worden maar zolang die spiraal er nog zat, dit weinig
effect ging hebben.
Ik kreeg twee onderzoeken
mee over de nadelige gevolgen. In een onderzoek van het Erasmus MC in Rotterdam
(juli 2017)bestudeerden onderzoekers de cortisolwaarden in het speeksel en het haar van
vrouwen met een spiraaltje van het merk Mirena. Ze ontdekten dat die waarden
hoger liggen dan verwacht, terwijl er altijd gedacht werd dat de invloed van de
spiraalhormonen buiten de baarmoeder verwaarloosbaar klein is. Er werd een hogere hartslag gemeten (wat ik zelf meteen ervaarde, met hartkloppingen erbij. Deze klacht is nu gelukkig al verdwenen). Cortisol wijst
op een hogere stressrespons. Cortisol wordt het stresshormoon genoemd omdat het
vrijkomt bij elke vorm van stress, zowel fysiek als psychologisch. Het speelt een invloed
bij vertering van voedsel, slaap-waakritme
en ons afweersysteem. Toevallig drie dingen niet zo goed
liepen sinds 2016.
Een ander Deens onderzoek (2016) bij een miljoen vrouwen tussen 15 en 34 jaar,
toonde aan dat na zes maanden gebruik van hormonale anticonceptie, er 40 procent meer kans was op het ontwikkelen van een depressie. Anticonceptie met enkel progestageen (prikpil, minipil) verdubbelen het risico op depressie en vrouwen die Mirena lieten plaatsen liepen zelfs drie keer meer kans (bron: The New York Times).
Hier een link naar
vrt nieuws over het onderzoek (of google
eens op cortisol en Mirena)
Hoe ging het nu
verder?
Het is moeilijk te
zeggen, aangezien de Mirena pas sinds afgelopen dinsdag is verwijderd (stelde
trouwens niks voor in tegenstelling tot het inbrengen). De gynaecoloog zei, ‘met pijn in mijn hart zal
ik uw spiraal verwijderen’ (hij gelooft echt dat ik een grote uitzondering ben). Ik heb hem gevraagd vanaf nu bij elke vrouw met Mirena naar het libido te vragen en dat ging hij doen :) volgens mij zwijgen al die vrouwen gewoon daarover of weten ze niet beter omdat ze al van hun 16de hormonen nemen.
De komende weken,
maanden zullen moeten uitwijzen hoe het verdergaat.
Ik voelde meteen een
soort opluchting wel, alsof er een deken van me is afgevallen (leefde in een stolp die twee jaar en mijn karakter veranderde van vrolijk energiek naar uitgeput), ik sliep meteen
beter en voelde me ook meteen rustiger. Ook opvallend, ik volg hartcoherentie,
een techniek die gebruikt wordt voor stress, burnout en hyperventilatie waarbij
je door zeer traag te ademen je hart in een mooi variabel ritme krijgt en tot
vorige week behaalde ik amper 30 procent hartcoherentie, nu donderdag , twee
dagen na het verwijderen haalde ik bij de hartcoherentie coach meteen 97
procent hartcoherentie, wat wijst op een ontspannen ademhaling en hartritme. Ja
dat kan toeval zijn maar ik voel gewoon dat mijn hart niet meer zo onregelmatig
of snel klopt.
Wat ik wel meteen
ervaarde de dag erna, is de zogezegde ‘Mirenacrash’ (enkel in het Engels
informatie over te vinden) die ontstaat door het plots wegvallen van die synthetische hormonen. Het kan weken of langer
duren voor het lichaam beseft dat het zelf progesteron moet gaan aanmaken omdat
het lui geworden is door op het progestageen te vertrouwen. Progesteron is een
kalmerend hormoon dat spieren ontspant en als je dat niet meer hebt kan je je
voorstellen dat je niet de rust zelve bent.
Hierdoor krijg je een
hormonale disbalans of oestrogeendominantie die dagen, weken of maanden kan
duren. Oestrogeendominantie komt trouwens veel voor tijdens het gebruik van Mirena
dus het loont de moeite om daar wat over te lezen als je last hebt van PMS of
je cyclus.
Je kan tijdens een Mirenacrash symptomen
krijgen van angst, depressie, verdriet, moodswings, vermoeidheid, keelpijn, misselijkheid,
overgeven…Bij mij was het gewoon twee dagen een grote emotie, alsof je bevallen
bent, babyblues maar dan maal 100 ofzo of de ergste PMS ooit maar kijk we zijn
4 dagen later en dat is ook weer voorbij. Ik kreeg woensdag ook meteen zware
bloedingen terwijl het nog geen tijd is voor regels dus dat is een soort
onttrekkingsbloeding zoals in de stopweek van de pil, door het wegvallen van de
hormonen. Blijkbaar kan die crash nog een hele poos aanhouden de komende
maanden , zeker net voor de regels. Nooit nog wil ik hormonen wil ik mijn lijf.
Ik heb meteen een menstruatiecup in huis gehaald. Ik heb 2 jaar op niks moeten letten dus is het even wennen maar ik ben nu al verkocht aan de cup (ik kocht eentje van Lamazuna) wat een uitvinding! Ik bespreek het graag in een volgende blogpost.
Waar ik nog iets over
wil gaan vertellen in volgende blogberichten later:
- Wat dan wel gebruiken als je geen hormonen slikt, wat zijn de opties van anticonceptie?
- Het verband
tussen HSP en het niet verdragen van Mirena (heeft te maken met gevoelige
bijnieren), zowat alle vrouwen die op mijn Instagram reageerden dat ze geen
Mirena meer willen, zijn HSP
- De menstruatie
cup: hoe het werkt en hoe het klachten kan verminderen.
- Welke natuurlijke
remedies er zijn voor pijnlijke, te zware, te korte of onregelmatige cyclus.
- Wat is
oestrogeendominatie en wat kan je eraan doen op natuurlijke wijze?
- Wat is
bijnieruitputting? (uitgeputte bijnieren geven verstoorde werking cortisol en
progesteron)
Mijn conclusie,
Mirena is voor mij een energiezuiger. Als je twijfelt, laat het verwijderen, doorsta even de
Mirenacrash en kijk wat het doet. Als je geen klachten hebt, Lucky You! ( maar
weet dat klachten soms pas jaren later of pas in de menopauze tot uiting komen en je dan weer aan de hormonen moet). Op dit moment hoor ik ongeveer 2/10 tevreden vrouwen en 8/10 met klachten. Kom ik meer in contact met gevoelige mensen? Is het toevallig? Een hoe komt het dat mijn gynaecoloog alleen maar tevreden patiënten ziet? Ik hoor graag jullie ervaring.
Hier kan je de bijsluiter nalezen van Mirena.
Hier kan je de bijsluiter nalezen van Mirena.
Het melden van bijwerkingen kan je doen via deze website : https://www.fagg-afmps.be/nl/items-HOME/melden_bijwerkingen voor Belgie en voor Nederland is er de
website www.lareb.nl. Door bijwerkingen te melden, kan je helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.
Nog een artikel over de cyclus en wat vrouwen vaak niet weten.
