zaterdag 24 januari 2015

Leuke hoes voor een wipperke

Niet écht noodzakelijk voor een baby, maar soms wel eens handig is 'n wipperke (relax/ wipstoel/babysit). Stella zit er al eens in, als ik even bezig ben met de broer (of wat naaiwerk natuurlijk), dan kan ze wat rondkijken, al ligt ze ook wel graag op haar buik op de mat. Viktor heeft er nooit lang ingezeten, nu vindt hij het ineens wel een leuke stoel om toeren mee uit te halen. Gelukkig zijn die stoelen stevig!

Ik kreeg de wipstoel ooit van iemand door waarvan de kindjes al wat groter waren, leuk want ik zou er nooit 150 euro aan kunnen uitgeven. Eerlijk gezegd ben ik geen fan van het merk BabyBjörn, al is het maar omdat ze (lelijke) draagzakken maken die niet goed zijn voor baby's en hun moeders en ze vertikken deze aan te passen. Ik zie ze echter nog te vaak in het straatbeeld verschijnen en vind het altijd een beetje zielig voor baby, die bungelende beentjes. Maar hoe vertel je iemand die superfier met baby (met gezichtje naar voor) aan het wandelen is, dat er betere manier zijn om te dragen? Ik durf het niet in ieder geval. De draagzakken zijn dus niet ergonomisch maar blijven jammergenoeg gewoon in veel standaard babywinkels te koop.

Maar bon, daarover wou ik eigenlijk niet bloggen, het ging over hun wipperkes, die trouwens wél oké zijn. Een baby voortdurend  in een wipstoel zetten is natuurlijk niet goed voor de motorische ontwikkeling, baby's moeten vrij kunnen bewegen, rollen, sluipen maar deze wipper is meer als een 'hangmatje' met de zachte rugsteun vanachter en het is wel een leuke afwisseling (en ook wel handig bij reflux).

Nu zijn er heel leuke hoezen te koop om die saaie wipper op te vrolijken maar je kan hem ook zelf maken. Dat naaiwerkje stond op mijn to-do-lijstje voor 'ooit' en nu ik had geluk want ik kreeg er eentje cado! Groen-Oranje vrolijkheid! Merci Marleen.
Hier kan je een patroon vinden om er zelf eentje te maken.( Justina Maria Louise)


in slaap gevallen in de 'relaxmodus'
conversaties in babytaal

Omdat ik het niet kan laten hier een link over wat dan wél ergonomisch dragen is met foto :

dinsdag 20 januari 2015

Eerste zelfgemaakte jurkje

  Een beginnende naaister moet ergens beginnen dus maakt ik een A-lijn babyjurkje maat 62-68 volgens een patroon van het Deense Minikrea. Geen rits of iets anders moeilijks te bespeuren in dit patroon. Mooi designstof heb ik niet in huis dus ben ik maar op de zolder gaan neuzen tussen de vintage vondsten. De vintage stof dateert nog van deze blogpost uit 2010, het waren ooit kussenslopen. Een kleedje dus voor maar 1 euro. De knoopjes van de kussensloop herbruikte ik voor op het kleedje en zo maakte ik ook mijn eerste knoopsgaten.
Voila, op naar iets ingewikkelder!
  
 
Stof en knoopjes:  kringloopwinkel ( kussenslopen)

Ondertussen knipte ik de rest van de kussenslopen ook maar op. Ik kreeg er nog twee jurkjes uit en maakte nog eentje met bolletjesstof en wit linnen.
Jurkjes voor de aankomende lente- en zomerbaby's





Stella houdt niet van poseren precies

maandag 19 januari 2015

Pirum Parum

Ik wou graag zo'n gehaakte appel en peer  (Appel Pappel en Pirum Parum)
uit het Franstalige boekje Tendre Crochet.
Deze blogster wou wel een appel en peer voor me haken en swappen
dus vandaag kreeg ik dit leuke koppel in de bus!
Viktor vond ze ook meteen geweldig, 'appel!' riep hij en
hij beet in de gehaakte appel en liet ze niet meer los.
wolkenbroche
 
droevig koppelke, ze zullen snel meer op hun gemak zijn hier 
na die lange reis in een kartonnen doosje
 
blije regenwolk


Zoek eens op de hashtag pirumparum op Instagram, allemaal toffe peertjes!
De appelpappel en Pirum Parum komt uit het volgende Zweedse kinderliedje/

Äppel, päppel, pirum, parum
Kråkan satt på tallekvist
Hon sa ett, hon sa tu
Ute ska du vara nu
Ja just du!

zondag 18 januari 2015

Dagje naaien

De blogster achter Petrol and Mint stelde voor om eens een dagje te komen
naaien bij haar thuis, nadat ik me had zitten vergapen op haar mooie genaaide dochterkleertjes. Met haar drie dochters heeft ze dan reden genoeg om een heuse naaizolder met een enorme stoffenvoorraad in huis te hebben. Wat een prachtige verzameling!

Ik naai af en toe wel eens iets simpel zoals een kussen, een simpele tas of een babyspeeltje maar waagde me eigenlijk nog nooit aan een kledingstuk of iets anders waarvoor een patroon moet gevolgd worden. Nu ik zelf een dochter kreeg, is er geen excuus meer, ik moet en zal leren naaien want Stella in zelfgemaakte lente en zomerkleertjes, dat is toch wat een moeder wil. Ik werkte ook nog nooit met een overlock en wou zo'n machien graag eens uittesten om tricot te stikken.

Dus ging ik met naaigerief, stofkes en baby een dagje richting Kempen. Haar jongste dochter Emma is maar twee weken ouder dan Stella. Leuk zo twee frazelende baby's! En braaf dat ze waren, sliep de ene braaf in het park lag de andere te vertellen in de wipper en omgekeerd...zo hoort het!

En ik kreeg een dagje privé naaihulp, afgewisseld met getetter, babygeknuffel en macarons! Hoe leuk en veel gezelliger dan échte naailes in een of andere TL-verlichte refter...Op de planning stond de jumpuit van Kiind, de babylegging van Emma en Mona en nog een mutsje.

Ik maakte een paddestoelenbroekje in maat 62, wat nog wat ruim valt voor Stella maar als ik de boordjes omplooi kan het al wel. Met een restje maakte ik nog een simpel pilotenmutsje, wat ook nog even in de kast kan blijven liggen wegens ' veel te groot'.

  
Gratis patroon broekje : Emma en Mona
Tricot paddestoelenstof en blauwe boordstof : Lizzy l' oiseaux
Gratis patroon mutsje: Sew Liberated

Dit patroon is een ideale pyjama, met drukknopjes tussen de benen. Heel leuk om te maken, zeker met een overlock! Ik maakte maat 62 in een stoere stof (nog steeds niet in een roze periode gekomen) en die past perfect. Het gaat ook gewoon veel sneller en properder dan met een gewone naaimachine... roetsj, roetsj, klaar! (zo ging het eigenlijk niet hoor)
  
Gratis patroon jumpuit: Kiind
 Tricot en gestreepte boordstof:  Lizzy l' oiseaux
 drukknoopjes: KAMsnaps

Het was een super leuke  en leerrijke dag want ik leerde tricot stikken, boordjes maken, kamsnaps plaatsen, bias stikken,..
Ik overweeg zelf ook een overlock te kopen, tips over betaalbare en handige machines zijn welkom! Welke merk? (Janome, Lewenstein..) en waar gekocht? (stenen winkel of online)

Zou mijn haakperiode nu helemaal voorbij zijn?

dinsdag 13 januari 2015

12 weken

Om lange interessante blogposts te schrijven is er geen tijd,
of nee er is wel tijd want ik ben thuis, hoe kan dat?
Geen energie misschien, zoiets...
met een peuter die nieuwe (hoek)tanden krijgt
en een baby in de 12 weken sprong.
Maar wat schattigheid posten kan altijd wel.
Blij dat ik nog ouderschapsverlof heb tot 1 mei, heel blij!
 huidhonger op 12 weken
 groeien is vermoeiend
 en zwaar om te dragen soms
 
 slapen gaat het beste tegen mama en op de afstandsbediening, libelletv op de achtergrond
piep! met zelfgehaakt mutsje
 
Ik naaide een broekje, dat  naaien was geleden van halverwege de zwangerschap,
 Eerste keer dat ik tricot stikte trouwens (let op de links pijp die ondersteboven staat)...
 dat ga ik nog eens doen!
 liggen op de mat is leuk, rollen, rond mijn as draaien en soms al een 
beetje vooruit sluipen (dat gaat toch écht wel te snel)
 
het leven zoals het is; overgevende baby met bad hair day en
 peuter nog in pyjama tegen de middag
  
slapen en groeien en slapen en wenen en groeien...

maandag 5 januari 2015

Over baby's die groeien en opvoeden enzo

Stella zit in haar 12de levensweek, en gaat al richting drie maanden. Ohlala wat gaat dat snel.
En gelukkig ken ik ze nu beter, want babies worden niet geboren met een handleiding, die moet je zelf maar zien uit te zoeken. Viktor, die had geen handleiding nodig, dat was een uitzonderlijk gemakkelijke baby die altijd en overal sliep, maar bij Stella zijn er wel wat regeltjes die haar, als je ze volgt, een pak gelukkiger maken. Daarom alleen al blijf ik zes maanden thuis, ik kan nu toch niet gaan werken, we kennen elkaar pas? 
Zo houdt ze enorm van 'regelmaat en rust', niet zoals in de fifties op de klok met vaste uren om te eten en slapen maar wel van  weinig prikkels en vaste patronen. Een uurtje wakker om te spelen, lachen en dan wordt ze moe en moet ze in haar bed (of draagdoek), doet ge dat niet dat is het heel moeilijk om haar terug rustig te krijgen. Ze slaapt liefst een beetje afgeschermd (van haar broer) in de draagwieg of haar park, op de buik en een dekentje of doek hoog op haar kopke.
Ze slaapt overdag twee, drie uur aan een stuk, dan weer eten, spelen en slapen en zo gaat het de hele dag door. Als je dit volgt zal ze niet snel wenen of ongelukkig zijn, op voorwaarde dat het het hier 'stil' is. Drukke dagen, een actieve broer die haar wakker maakt, veel geluiden, in de maxicosi moeten zitten om in de auto te gaan, dat is niet haar ding. In de draagdoek is ze wel direct content en kan ze uren dutten.
Het winterweer en de prikkelgevoelige baby zorgen ervoor dat ik veel meer thuis blijf deze keer, Viktor werd geboren in de lente vorig jaar en ik was altijd op wandel met hem. Nu is het huismus alom! Dromen over beter weer..

 s' Nachts ligt het mopke nog vaak gewoon langs me in bed en heel af en toe in de draagmand langs het bed. Langs mij is het wel een stuk gezelliger, met zo kleine handjes die friemelen.
Ik wou dat ik kon zeggen hoe laat ze eet s'nachts maar omdat ik het licht niet aandoe om haar eten te geven, weet ik het niet. Ik denk dat ze soms al eens slaapt van 23u tot 5-6u...al ben ik daar niet zeker van. Ik slaap in ieder geval gewoon tijdens en na haar borstvoeding. Ik ben blij dat ik die borstvoeding heb, het zorgt voor de nodige 'rustmomenten' overdag en s' nachts voor kwalitieve slaap. De vele zwangerschapkilo's gaan er zo stillekes aan ook weer af. En als beloning krijg ik nog een portie gelukshormonen binnen.
Stella gaat snel vooruit, ik vond de zoon al ne vlotte maar 'vrees' dat dees meiske nog sneller gaat kruipen en lopen. Ze rolde een paar weken geleden al voor de eerste keer. Als ze wakker is na een van haar superdutjes is ze vrolijk en alert. T'is een sociale en zoekt echt contact door veel te lachen en maakt gekke geluiden (beetje zoals een poes). 
 Ze grijpt naar dingen rond haar en als ze op haar buik ligt, kan ze superlang met haar hoofd recht omhoog een beetje geamuseerd rondkijken naar alles wat er rond haar gebeurt. Een voordeel van twee kinderen, ze entertainen elkaar. Tot zover het babygestoef.

Ik hou me nog steeds aan een koemelkvrij dieet, ik probeerde het eens uit deze week, iets met melk eten en ze had er duidelijk last van met wenen, véél ergere reflux, slijm overgeven en krampen. Geen koemelk voor mij dus! Koemelk is zowiezo niks voor babies (en de mens in het algemeen), die eiwitten zijn zeer moelijk verteerbaar. Ze groeit goed, is nu een lange smalle. Ik vind ze een echt meisje.

Viktor gaat ook snel vooruit, hij is 21 maanden en we waren allemaal een week thuis met Kerstmis. Sindsdien gaan de woorden snel, er komen er elke dag nieuwe bij, hij begrijpt heel veel en deed deze morgen uit zichzelf een plasje op het potje (dat al een tijdje gewoon in de badkamer staat), Hij gaf er zichzelf dan ook een applausje voor. Zal wel een toevalstreffer geweest zijn.
 Hij wil alles zelf doen en slaagt daar vaak in, zoals sjaal muts, en jas aan- en uitdoen, netjes eten met bestek, zelf in triptrap klimmen, zijn pyjama en slaapzak klaarleggen s' avonds als hij moe is...en hij zorgt goed voor Stella en voorziet haar van speelgoed, dekentje enz. Gelukkig geen jaloezie, enkel lief zijn voor zijn zus.
Ik lees de laatste tijd een beetje over 'onvoorwaardelijk ouderschap'. Deze manier van opvoeden gaat er vanuit dat je kan opvoeden zonder straffen en belonen. Ik verdiepte me er nog niet eerder in omdat ik  steeds dacht, hoe kan een kind nu 'luisteren' als je ze nooit straft? En wat is er nu mis met belonen, dat is toch gewoon fijn? Wat voor kinderen krijg je als je niet straft? Kinderen moeten toch hun grenzen kennen? Afin ik had er heel wat vragen bij... nu weet ik al wat meer en kan ik het toepassen hier op Viktor en het werkt wel. We zetten hem niet in de hoek maar leggen kort uit waarom iets niet kan en hij begrijpt dat (tot nu toe) wel. Belonen doen we vooral als hij iets bijzonders doet en niet om bepaald gewenst gedrag te manipuleren. 

Dit zegt 'unconditional parenting' oa:

 * Straffen (apart zetten, consequenties, schreeuwen) werkt niet op langere termijn. Als je een kind straft leg je de focus op het gedrag en ga je voorbij aan de oorzaak van dat gedrag. Je kunt je ook afvragen waarom een kind bepaald gedrag vertoont, want die reden is er steeds ook al is die voor ons niet altijd duidelijk. Als je de oorzaak hebt achterhaalt kun je daarop inspelen en op deze manier voelt het kind zich meer begrepen. Als je een kind apart zet (time-out) bijvoorbeeld haal je het kind letterlijk uit de situatie maar krijgt het niet de kans om met deze situatie te leren omgaan en leert het dus niets bij. Als een kind bijv slaat, leert het dat slaan niet mag maar het leert  niet waarom het niet mag. Beter is te stimuleren het samen of zelf op te lossen. zien wat het effect van slaan is op andere kinderen maakt vaak ook meer indruk. Men gaat ervan uit dat kinderen over hun negatief gedrag gaan nadenken tijdens een time-out, dat niet het kind zelf wordt afgewezen maar het gedrag. Het is helaas niet alleen het gedrag dat enkele minuten op de trap moet zitten. Ze leren er dus niets uit.

Straf kan een kind angstig of onzeker maken, je ziet namelijk niet wat straf met een kind doet. Straffen werkt wel, omdat het kind door angst iets niet meer gaat doen, niet vanuit zichzelf, de instrinsieke motivatie. Het is niet bevorderlijk voor de relatie tussen ouders en kind. Kinderen willen geen straf of afkeurende opmerking en de kans is groot dat ze zullen liegen om dit te voorkomen. Er zijn nog een heel pak andere nadelen aan straffen, zie hieronder de tekst 'Het breken van de weerbarstige kinderwil'.

*  Als je een kind beloont omdat hij iets bijzonders gedaan heeft, is dat natuurlijk anders dan als je hem beloont enkel en alleen om zijn gedrag te beïnvloeden. Dan manipuleer je zijn gedrag en dat is eigenlijk het omgekeerde van 'straffen'. Zoals een sticker geven als beloning, de motivatie komt niet vanuit het kind zelf maar als ouder probeer je het kind te motiveren. Kinderen zijn heel gevoelig voor belonen en prijzen en op den duur maak je het kind afhankelijk van jouw goedkeuring, ze kijken dan enkel naar jou om te bepalen of iets goed is, waardoor ze onzeker kunnen worden. Als kinderen gewend zijn om overal een beloning voor te krijgen of geprezen te worden is de kans groot dat het gedrag stopt als er eens geen beloning volgt. Het doel wordt de beloning en niet de activiteit op zich en het kind verliest interesse. Wat je bijvoorbeeld wil is dat een kind uit zichzelf 'deelt' omdat het fijn is en niet omdat er een compliment tegenover staat. Je kan dan in deze situatie zeggen wat je ziet bijv. 'Kijk eens naar zijn gezicht, volgens mij is hij heel blij met het autootje', Je wijst een kind dan op het effect van zijn gedrag zonder te prijzen.

Er zijn dus heel wat nadelen aan straffen en belonen en het lijkt me een interessant onderwerp om meer over te lezen, aangezien het vooral kortetermijnsoplossingen zijn die vaak niet eens het gewenste effect hebben. Je moet steeds opnieuw blijven straffen. Men wil met deze theorie absoluut niet zeggen dat je geen complimentjes meer mag geven, het is enkel de vraag wat je er mee wilt bereiken. ( zoals eigenwaarde van het kind vergroten).

Voor wie interesse heeft in onvoorwaardelijk ouderschap, kan hier enkele korte info vinden (van onder andere Kiind Magazine). Deze teksten gaven me in ieder geval de zin om er meer over te weten te komen, en het klinkt ook zo logisch allemaal.
* Onvoorwaardelijk Ouderschap Wat betekent het?
* Het breken van de weerbarstige kinderwil leuke samenvatting van onvoorwaardelijk ouderschap
* Echt luisteren is moelijk wat doe je bijv als peuter een driftbui krijgt in de winkel?
* Grenzen van de kind boeiende tekst! omdat kinderen heel goed weten wat ze wel en niet leuk vinden, of ze genoeg gegeten hebben en of ze iets alleen kunnen. 

Wie nog veel meer wil weten?  Het boek Unconditional parenting" van Alfie Kohn gaat over de
 gevolgen van straffen en belonen en geeft een totaal nieuwe visie op opvoeden en kinderen weer. Hier kan je gratis een Nederlandstalige samenvatting vinden, 

Indien jullie dit toepassen en er positieve ervaringen mee hebben, hoor ik het heel graag, want het échte opvoeden gaat pas beginnen hier, terrible twos?


Het is gek hoe een kind je denken verandert en je meer doet stilstaan bij zo veel dingen waar je ervoor niet bij stilstond. Eerst ben je zwanger en ga je allerlei info opzoeken over die zwangerschap en ga je vervolgens keuzes maken. Bij ons bijvoorbeeld de keuze om 'natuurlijk' zwanger (natuurlijke remedies zoals haptonomie) te zijn ipv allerlei onnodige testen/medicatie, om naar een vroedvrouw te gaan ipv enkel naar een gynaecoloog en dan thuis te bevallen ipv in een ziekenhuis. Dan komt er een baby en zijn en er weer nieuwe keuzes over de baby, zo wou ik lang borstvoeding geven, baby lang bij ons op de kamer laten slapen, op zes maanden pas vaste voeding geven door voornamelijk stukken te geven (rapley) ipv eten gemixt, kritisch vaccineren (beperkt en pas op negen maanden starten) ipv 8 stuks in een keer op twee maanden, homeopathie ipv de klassieke geneeskunde, draagdoek ipv wandelwagen, minder gaan werken en nog een hoop andere dingen... en iedere keer sta je weer stil, hoe gaan we het nu doen, volgen we maar weer gewoon ons gevoel?


 Dan wordt het kind ouder en moet er dus 'opgevoed' worden, dus zijn er weer die keuzes, doen we het op de klassieke manier of kan het toch anders? Welke school kiezen we uit?

Gelukkig moet je bij baby twee die keuzes niet meer maken, omdat je ziet wat het effect is op de eerste baby :)