zondag 16 november 2014

Bedsharing

Het gaat gaat wonderwel met kleine Stella, ze groeit goed, is heel rustig overdag 
met soms wat weenmomenten tegen de avond. Dan gaat ze in de draagdoek en is ze weer tevreden. Ze heeft al eens wat last van reflux en hang dus het liefste rechtop. Ze gaat ook graag mee in de douche en houdt absoluut niet van koude, een beetje zoals mij.
Zo'n tweede kind is echt fijn, het gaat gewoon mee in de drukte die er al was, ze groeit op met meer lawaai maar heeft er geen last van. Eerst waren we een koppel met een kind, nu voelt het meer als een 'gezin' aan.
.
's Nachts is ze ook heel rustig, met wat geknor als ze wilt drinken.
 Ze slaapt dan bij ons in bed waardoor ik veel minder moe ben als de vorige keer. Toen lag Viktor in een mandje langs ons bed (aja want een eerste kind dat wil je niet te veel 'verwennen' dus leg je het flink in een eigen bedje) en moest er een van ons toch een beetje 'opstaan' en hem oppakken om hem te kunnen voeden. Hij lag dan na de voeding toch bij ons. Viktor sliep na paar maanden gewoon flink in zijn eigen bedje langs ons en erna op zijn eigen kamertje. Hij gaat heel graag slapen nu, dus van dat verwennen had ik eigenlijk geen bang moeten hebben. 

Doordat Stella gewoon langs me ligt, word ik nu niet écht wakker van de voedingen en weet ik 
s' morgens niet meer of ze dan wel of niet gedronken heeft tussen 23 uur en 6u, wat tot uitgeslapen nachten leidt. 
Als ik me toch herinner dat ze at rond 3u, viel ik allicht snel weer in slaap door de hormonen van de borstvoeding. Zalig toch, de natuur heeft dit weer slim bekeken, over de hele wereld is samen slapen van ouder en baby trouwens de norm.

Leuke artikels met (veilige) tips over samen slapen (bedsharing en cosleeping) en de normale behoeften van jonge kinderen lees je hier, hier en hier. Heel boeiend vind ik en ik denk er nu ook  anders over dan enkele jaren geleden.

Hoe doen jullie het? Ligt er al eens een kind in jullie bed? Wanneer sliep de baby in eigen bed en eigen kamer? Deden jullie het ook anders bij tweede en volgende kinderen?








 




  

51 opmerkingen:

  1. zo een lief bolleke .... straks krijg ik nog goesting zie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het eigen gevoel volgen is altijd goed en verwennen is dat zeker niet. Hier sliep de oudste, een flessenkind, na drie dagen op zijn eigen kamer, nooit tussen in. De volgende twee waren gelukkig borstenkindjes. De ene sliep 6 maanden op onze kamer in een eigen bedje. De jongste heeft tot net voor haar derde verjaardag tussenin geslapen. Soms kruipt ze er nu ook nog even bij. Komt zij heerlijk mama verwennen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh wat een geweldige evolutie, ik zie het vaker precies, hoe,meer kinderen, hoe relaxter, minder streng en hoe meer er naar gevoel geluisterd wordt

      Verwijderen
  3. Wat een schatje. Ik smelt. Ons kinderen bleven redelijk lang bij ons op de kamer slapen. Mats is pas op een 'eigen' kamertje gegaan toen we verhuisden. Hij was toen anderhalf jaar en Liesje is toen mee verhuisd, maar zij sliep al die tijd bij ons op de kamer. Tot ze 3 en half jaar oud was dus. Wel in eigen bedjes ondertussen.
    Nu slapen Lies (vier jaar) en Mats (2 jaar) in een kamertje dat vroeger de dressing was in die slaapkamer, maar wij maakten daar een kamertje van. Dus eigenlijk slapen ze nog steeds bij ons, maar alleen een beetje afgezonderd.
    Fee is nu bijna zes maanden en slaapt nog steeds meer dan de helft van de nacht bij ons in bed. Meestal komt ze er in ergens laat in de avond of in de nacht en blijft dan lekker liggen tot de ochtend. Ze slaapt nog niet door 's nachts. Ik denk wanneer ze begint met langer te slapen er weleens een moment zal komen dat ze slaapt tot de ochtend in haar eigen bedje (dat vlak naast het mijne staat trouwens, maar momenteel eigenlijk nog niet echt veel dienst doet).
    Ik doe het met de jongere kinderen anders. Dat wel. De oudere kinderen sliepen sneller alleen en apart (na zes maanden tot een jaar)en niet zo vaak bij mij in bed. Vanaf Niels (die nu zeven is )is dat veranderd.

    Mooie foto's van je gezinnetje.

    Fijne zondag nog.

    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh dus echt een verandering bij de jongste kinderen? Wel leuk!

      Verwijderen
  4. mooie foto's (dat pruillipje! zou ik uitvergroten :-))
    Ik sliep veel beter zonder kind in mijn bed maar ze hebben er de eerste maanden wel gelegen hoor.. en ik heb zeer goede slapers (vorig jaar eens twee weken moeilijk voor Flora en als ze ziek zijn natuurlijk.. maar dat telt niet hé) dus geen verwenproblemen. Borstvoeding vond ik moeilijker dan wat ik op voorhand had gedacht. Natuur werkte niet altijd zo goed mee, veel te veel melk, stuwing (ook na maanden BV) en verder slapen was moeilijk (Alice moest de eerste weken telkens in slaap worden gewandeld..) Gelukkig sliep ze vrij vlug langere stukken door (ook met BV) Toch blij dat ze nu wat ouder zijn en samen op hun eigen kamertje slapen :-)
    Wat heerlijk dat het zo goed gaat met Stella. Als je uitgeslapen en relaxt bent gaat dat toch beter hé, voor zo'n kleintje zorgen..
    groetjes en doe zo door denk ik dan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee ziek zijn en tanden tellen niet mee :) borstvoeding gaat zeker niet altijd gemakkelijk, ik had geluk zelf vroedvrouw te zijn en er veel van te weten, ik had ook stuwing tot vorige week en overproductie, dus baby geeft veel over daardoor,, veel voormelk dus ze had krampen enz, maar weet goed wat daarmee aan ge vangen...nu geen kloven maar bij de eerste ook 12 weken pijn gehad en toen ging het ineens zonder pijn... Nu was het direct goed omdat nog niet lang geleden was dat ik gestopt was...flora is een mooie naam!. Tot nu toe kon ik stella ook moeilijk platleggen na de voeding, dus snachts ligt ze een tijdje op mij en dan na een tijdje pas langs mij, ze geeft echt heel veel over. Ik ga na paar maanden ook blij zijn als ze doorslaapt in eigen bed maar voorlopig moet dat nog niet, tis zo fijn samen.

      Verwijderen
  5. Zo fantastisch om je blog te volgen!
    Jules is sinds sept '14 3 jaar. Sindsdien slaapt hij in zijn eigen bedje. Nuja, zo tussen 12 en 2 komt hij afgetrippelt onze kamer binnen en belandt hij ofwel in zijn kleine bedje (dat er nog staat :)) ofwel tussen ons. Niet dat ik dat altijd zo even romantisch vind, na 3 jaar gebroken nachten verlang je wel eens naar doorslapen, maar als hij zijn armen rond mijn nek slaat en in slaap valt, dan is dat zo heerlijk! En verwennen, ik ben van mening dat je op die manier zoveel extra liefde en genegenheid aan je kleintje geeft, dat ik dat geen verwennen kan noemen :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. oh die slimme jules toch, het is altijd afwegen he, tussen aandacht en liefde geven en je eigen grenzen respecteren, hier mogen ze zolang ze zo klein zijn bij ons, maar er komt een tijd dat dat voor mijn genoeg is geweest, en dan is het eigen bed, en na een tijd eigen kamer, maar niet de eerste maanden, hetgaat al zo snel voorbij

      Verwijderen
  6. Wij hebben een derde kindje , een zoontje, van bijna drie maanden. Enkele weekjes ouder dan Stella dus. We hebben zo'n wiegje dat je aan je bed vastmaakt. Dus hij ligt naast mij, maar toch in een soort eigen bedje. Als hij wil eten, bv, wordt ik wakker van zijn geluidjes en trek ik hem met zijn slaapzak gewoon naar mij toe. Niks opstaan dus. Als hij gedaan heeft met drinken en ik ben nog wakker schuif ik hem terug en anders valt hij gewoon tussen ons in, in slaap. Bij onze twee dochters is het ook zo gegaan. Heb toen telkens bv gegeven tot negen maanden. Ik volg hierin mijn gevoel en zou het niet anders kunnen. Maar ik twijfel soms wel, want wij hebben wel heel veel problemen gehad met onze dochters en doorslapen. Vanaf zes maanden verhuisden ze naar een eigen kamer. Maar ze dronken toen nog s'nachts aan de borst. IK nam ze dan bij mij in bed en daar lagen ze dan tot de ochtend want ze weenden als ik hen wilde terug leggen. De middelste sliep pas haar eerste nacht door op drie! jaar. Al al die jaren vraag ik mij af of dat komt doordat ze zoveel bij ons in bed hebben gelegen en zo gezellig van de borst konden drinken... Maar ja, bij mijn zoon kies ik voor dezelfde aanpak omdat ik dat gevoelsmatig nu eenmaal niet anders kan. En als ze zo klein zijn is het ook zo genieten die nachtvoedingen in bed vind ik. Maar ik hoop wel dat we niet weer vertrokken zijn voor drie jaar gebroken nachten :) Veel genot nog met je mooie baby Stella.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik hoop voor jou ook dat het sneller gaat, ieder kind is anders he, zo een cosleeper is wel iets handig he, moet je niet echt opstaan en toch veilig om samen te slapen, we hebben een ikeabedje waar je de zijnkant van kan losdoen maar staat nog in de doos op zolder :) nog niet nodig dus... ik kan erin komen dat het vermoeiend was toen je ze op eigen kamer legden en ze toch nog voeidng nodig hadden, zo vermoeiend he ik vond dat de vorige keer ook de moelijkste periode en overweeg dus nu langer te wachten met die eigen kamer,..gaan werken en snachts te veel opstaan is niks voor mij..ze wenen dan inderdaad als je ze wil terugleggen; ik was heel moe rond negen maanden kon dan wel strenger zijn en baby troosten zonder voeding, zeker als hij echt te vaak vroeg, en na een tijd sliep hij wel door dan.. dus ik zou bij je zoon gewoon stap voor stap hem leren alleen slapen, nu cosleeper dan gewoon bed langs jou bed en dan bed in eigen kamer...

      Verwijderen
    2. Ja, we gaan het zo proberen. Alleen weten we inderdaad nog niet wanneer naar eigen kamer. Want ik begin terug te werken als hij zes maanden is en het lijkt me niet handig om dan die aanpassing door te voeren. Ik overweeg dus ook om wat langer te wachten met die eigen kamer, maar mijn man is bang dat hij dan nooit nog op zijn eigen kamer belandt :) Bedankt voor de tips en jij ook nog veel succes met het samen slapen!

      Verwijderen
    3. ik zou wat langer wachten, beginnen werken, baby naar opvang en te veel andere veranderingen gaan niet samen, alles op zijn tijd...zo rond acht maanden kan je eens oefenen, op begin van de nacht op eigen kamer te leggen ofwel wachten tot dr scheidingsangst periode water beter gaat, rond een jaar ofzo lijkt me wel ok.

      Verwijderen
  7. Toen Elliot geboren werd, sliep hij in zijn eigen bedje, vlak naast mijn kant van het bed. Voor nachtvoedingen haalde ik hem eruit, net zoals jij met Viktor, en na de eerste ochtendvoeding bleef hij tussen ons liggen. Sinds hij naar de opvang gaat (gestart toen hij 7 maanden was), had ik er wel behoefte aan om hem meer bij mij te hebben. Nu doet hij overdag en 's avonds dus dutjes in zijn eigen bedje op onze kamer, maar 's nachts ligt hij standaard tussen ons. Ook handig voor de nachtvoeding die er nog is. De papa is wel wat bezorgd dat we hem nooit meer uit ons bed gaan krijgen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ohjawel die gaat zeker uit je bed, zo rond een jaar zal dat mss zijn, ze hebben meer ruimte ndog na een tijd, ik mis ze ook als de opvang start en zo haal je toch wat contact in he, fijn! vermoeiende periode vond ik tussen zes en negen maanden, dus dan is samenslapen nog voordeliger

      Verwijderen
    2. Blijkbaar hierboven nog met de foute account gecomment.

      Anyway: Ja, ik weet gewoon niet wanneer en hoe hij weer gaat verhuizen naar zijn eigen bedje... Misschien zelfs pas als ik weer zwanger ben en die dikke buik echt in de weg begint te zitten? Wij hebben sowieso geen extra slaapkamer over, dus hij moet wel bij ons in de slaapkamer blijven. Ik denk dat hij gewoon in zijn babybedje van Ikea gaat blijven en dat de nieuwe baby al van in 't begin bij ons in bed zal liggen. Dan moeten we de eerste maanden toch geen tweede bedje zetten. Maar hm, nu realiseer ik me pas dat ze overdag allebei nog zullen dutjes doen... Dan heb ik wel twee bedjes nodig. Oh well, 't zal zichzelf wel allemaal uitwijzen eens het zover is, zeker? :)

      Verwijderen
    3. wij hebben ook geen xtra kamers, stella zal na een tijd samen bij viktor slapen..ik wist ook niet hoe we het moesten doen met de bedjes, vik slaapt in ikeabedje op eigen kamer, en we kocht er toch maar een tweede bij (dat nog op zolder staat in de doos), omdat we niet wisten hoe lang stella bij ons gaat liggen, en viktor nog wel even dat bedje nodig heeft...ik denk binnen paar maanden dat bedje op onze kamer te zetten zodat ze wat kan oefenen om er begin van de nacht te slapen, dutjes zijn de eertse maanden bij mijn in draagdoek, langs me in de zetel in de draagwieg of het park, pas rond vijf maanden ofzo legde ik viktor voor dutjes op de slaapkamer, toen nog op appartement, hier is het verdieping hoger dus kan zijn dat ik haar langer onder hou voor dutjes als ze niet te snel wakker wordt van lawaai..

      Verwijderen
    4. Ah, maar wij hebben letterlijk maar 1 slaapkamer, dus 't is niet dat ze met z'n tweetjes 1 kamer zouden kunnen delen. :) In 't begin deed hij zijn dutjes ook in de antieke familiewieg in de living, maar eens hij een maand of 3-4 was, weigerde hij daar ineens in te slapen. Volgens mij kreeg hij toen last van het licht en de geluiden in de living. Ik heb hem dan in de slaapkamer gelegd, met pijn in het hart, en daar kon hij wel weer goed slapen...

      Verwijderen
  8. Heel interessant om te lezen, zo'n verhaal uit de praktijk! Onze dochter (14 m) heeft sinds het begin in een aparte ruimte geslapen. Eerst nog met de deur open maar al snel met de deur dicht omdat mijn man het teveel 'lawaai' vond, al dat gepruttel en gezucht. Als er een tweede kind komt, zou ik het echt wel willen proberen om samen te slapen, of minstens het bedje naast het onze te zetten. Het kan niet anders dan dat de voedingen dan minder vermoeiend zijn. Al heb ik toch ook schrik dat ik dan minder goed zou slapen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik begrijp je bezorgheid! mijn vroedvrouw zei na de vorige bevalling, leg de baby maar bij jullieen zorg ervoor dat je voor de voedingen niet écht wakker wordt, geen of weinig licht aandoen, geen wekker zetten zodat je niet op de klok kijkt enz, en ik dacht, daar begin ik niet mee zenne, ik wil ze niet verwennen, daar komt miserie van , en nu weet ik beter, viktor lag toch meer bij ons dan in dat mandje in begin en na paar maanden sliep die lfink in eigen bedje en eigen kamer, maar eindigde hij wel bij ons na de nachtvoeding, ik ben gewoon hééél slecht in opstaan, zolang ik kan blijven liggen en voeden, heb ik goede nachtrust, opstaan is kapotmakend...dus jan nam hem om en ik gaf eten en we sliepen allemaal verder... zelf ga je beter slapen hoor als baby bij jou is, door de hormonen die je aanmaakt tijdens de voeding, kom je direct weer in de diepe slaap... zalig, en meer kwalitatieve slaap, tenzij je dus je benen langs het bed zwiert, echt opstaat en na de voeding weer opstaat, dan werkt dat systeem niet..

      Verwijderen
  9. De oudste was een huilbaby en sliep geen anderhalf uur aan een stuk; dus de momenten dat er geslapen werd, lag ze af en toe bij ons. Maar bij een 1ste luister je nog erg naar de adviezen, dus altijd wat weigerachtig geweest. De 2de sliep het liefst en best apart in haar bedje (maar wel bij ons op de kamer natuurlijk in het begin). Bij de jongste waren we gewoon moe na jaren van gebroken nachten en namen we haar regelmatig bij ons. Hadden we dat maar bij de oudste gedaan... :)
    Dus ik denk wel dat het klopt dat je losser wordt naarmate je meer kinderen hebt ;) Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. haha zo typische he, die moeheid is er hier ook nog, een gezin is gewoon vermoeiend dus maak je alles zo gemakkelijk mogelijk, en meer naar gevoel luisteren

      Verwijderen
  10. De oudste heeft amper vijf dagen borstvoeding gekregen, daarna de fles (o wat was ik geschrokken dat dat zo moeizaam kon verlopen, die bv!). Ze sliep op onze kamer in haar eigen bed tot ongeveer 18 maand. De tweede heeft 8 maand borstvoeding gekregen en sliep in een cosleeper. De derde heeft ruim een jaar borstvoeding gehad en sliep in het begin van de nacht in de cosleeper, daarna bij mij in bed. Nu (5, 3 en 2 jaar) hebben ze elk hun eigen bed (in 1 kamer wel), maar in de praktijk slapen ze meer bij ons dan daar... wij hebben namelijk op onze slaapkamer een extra dubbele zetel en matras. We krijgen dus geregeld nachtelijke bezoekers! We hoeven er zelfs helemaal nooit meer voor uit ons bed. Als ze er nood aan hebben, komen ze op onze kamer liggen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hoe gezellig!! amai en de borstvoedingperiode werd langer naarmate je meer ervaring kreeg!

      Verwijderen
  11. Zien we hier ook volledig zitten! Even praktisch: slaapt zij mee onder de lakens? En gaat ze gewoon mee slapen op het moment dat jij gaat slapen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. baby is klein dus ligt vanboven in het bed, in het midden, de lakens beginnen waar haar voeten eindigen, ze slaapt onder een eigen dekentje, na een tijd gebruiken we een slaapzakje, dan hebben ze altijd warm genoeg...als ze klein is blijft ze bij mij onder en gaat ze mee als we gaan slapen, als ze wat ouder zal zijn (pas na zes maanden), ga ik haar wel slapen leggen boven op een vast uur ( tot dan onder in park of draagwieg), in een spijlenbedje langs ons bed...ale zo deden we het met viktor, na zijn voeding snachts sliep die van verder bij ons omdat ik in slaap viel van de borstvoeding (wat de natuur ook zo bedoeld heeft) dus van echt samenslapen, naar bedje langs het bed en halve nacht bij ons, naar bedje op eigen kamer...stap voor stap

      Verwijderen
    2. je kan ook een cosleeper aanschaffen of een ikeabedje waar de zijkant afkan, kan je tegen je bed schuiven

      Verwijderen
  12. Ik had ons Ella'tje 7 maanden naast mijn bed in haar eigen bedje maarrrr ons bed is superhoog dus ze lag eigenlijk net naast mij. Gewoon lichtje aan, rechtzitten en baby pakken ;-) Nu (10 maanden) slaapt ze wel al in haar eigen kamer maar ik overweeg om zo een soort peuterhekje te zoeken om aan ons bed te bevestigen zodat ik haar op moeilijke nachten veiliger bij ons in bed te kunnen leggen. Een hoog bed = een hoge val als er iets mis zou gaan :-p

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. viktor ging ook rond zeven maanden nr eigen kamer, toen nog op ons appartement dus was vlakbij, maar daarmee begon ook de vermoeidheid want hij at nog rond vier uur, dus jan stond op en ik gaf eten en hij sliep dan bij ons tot de ochtend, toch vermoeiend! babys liggen hier in midden, dus geen gevaar op valpartijen, we hebben wel een extra breed bed

      Verwijderen
  13. Leuk om te lezen! Bij ons was het eerder andersom. De eerste sliep bij ons. Niet omdat we dat van tevoren zo bedacht hadden, maar omdat we er inderdaad gaandeweg achter kwamen dat het veel rustiger is. Je hoeft er niet steeds uit en wordt uitgeruster wakker. Ze bleef echter best lang bij ons liggen. Tot 2,5 denk ik, Daarna begon ze wel in haar eigen bed, maar kwam ze 'snachts altijd nog bij ons gekropen.
    Dat wilden we bij een tweede anders doen. Dus het eerste half jaar sliep ze bij ons en toen hebben we er gewoon eerder werk van gemaakt om haar naar haar eigen bed te krijgen. De twee meiden slapen samen op een kamer, dus dan waren ze toch niet helemaal alleen. Majli kon met 9 maanden al zelf uit het ledikant klimmen (met slaapzak en al!) en kroop dan bij Isja in bed. Isja vond dat niet erg, en dus hebben we het maar zo gelaten. Inmiddels hebben ze een stapelbed, en kruipen ze nog steeds vaak bij elkaar in bed. Wij vinden het niet erg, als ze maar niet gaan liggen keten op doordeweekse dagen. Ik denk dat het de band die ze hebben juist verstevigt. En t is ook zo schattig om naar te kijken als ik zelf naar bed ga 'savonds. Soms liggen ze echt lepeltje-lepeltje.... *hartjes in mijn ogen*

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. oh wat leuk dat ze samen liggen, lijkt me veel gezelliger!, viktor wou ik rond zeven maanden ook op zijn eigen kamer, schrik dat ik hem erna niet meer zou aangeleerd krijgen of dat het problemen zou geven als hij ergens zou gaan logeren, maar deze keer heb ik er geen schrik voor, omdat kinderen zowiezo loskomen, als je er in het begin meer veel aandacht en liefde aan geeft; dus nu mag stella langer bij ons blijven, de tijd zal uitwijzen wanneer ze meer ruimte zal nodig hebben...eigenlijk gaat dat allemaal van zelf he, stapt voor stap een beetje meer afstand zonder te forceren

      Verwijderen
  14. Wat een dotje toch !!
    Groot gelijk met dat slapen : deden we eigenlijk al van bij kindje 1 ... foei toch , want echt iedereen sprak schande toen ze dat hoorden .
    To-taal onverantwoord ...
    Maar al onze kids hebben nu echt geen enkel probleem om te gaan slapen , integendeel ;)
    Je merkt snel genoeg wanneer ze beginnen ´last´ krijgen van de geluiden van de (snurkende , draaiende ) ouders .
    Enkel onze tweeling hebben we niet constant in bed bij ons genomen : die hingen in een indiase ´hangwieg uit gevlochten touw ( uiteraard met matrasje etc ;) ) boven ons voeteinde .
    We waren toen zó vreselijk moe , ik had nog lang pijn van het recupereren van de keizersnede ( ik zwéér sindsdien nog meer voor natuurlijke thuisbevalling ) en de meisjes waren zo vreselijk klein , dat we echt allebei bang waren dat we hen gingen verstikken . Gek eigenlijk na al de andere kids waar we dat niet bij hadden .
    Ze huilden ook heel erg stil , er kwam bijna geen geluid uit die kleine mondjes ( nu halen ze die schade meer dan in ! ) . En ze waren gewend van in de couveuse te slapen met veel licht en lawaai en opgerold in een warme doek . Het kleine lichtje boven hun wieg ( scheen daardoor niet in ons gezicht ) heeft veel geholpen .
    Dragen in de draagdoek heb ik bij hen ook erg weinig gedaan : na een paar weken werd dat te onhandig met 2 erin . Alleen ging perfect en vond ik nog steeds zo heerlijk , maar er lag er bijna altijd dan nog eentje te huilen ... ik kon dat niet aan .
    Heb nu wel net een Tula Toddler aangeschaft omdat ik ze de afgelopen tijd terug meer draag in de Ergo baby ( ze begrijpen nu beter dat ze elk om beurt mogen ) . Maar die wordt te nipt .
    Ik ben heel erg blij van te lezen dat jullie er gewoon voor gaan ( en dat dat bijna perfect gelijk loopt met onze keuzes ;) ) . Veel energie en mooie momenten daar !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik hoor zelden slaapproblemen als kinderen in het begin bij de ouders lagen, toch gek he, niks verwennerij dus, ze komen net sneller los als ze in begin veel aandacht kregen, veel gepakt werde en veel in draagdoek ofzo zaten

      Verwijderen
  15. Ik heb zelf een zoontje van bijna 6 weken en voelde me onmiddellijk aangesproken door de titel van je bericht. Onze oudste zoon (inmiddels 8 jaar) heeft nooit bij ons in bed geslapen. Want inderdaad, 'dat doe je toch niet, 'zo leert hij nooit alleen slapen', 'dat is pure verwennerij', ... Hij heeft de eerste maanden in een mandje bij ons op de kamer geslapen. Na 6 weken sliep hij door.
    Onze dochter (bijna 6) sliep aanvankelijk in datzelfde mandje bij ons op de kamer. Zij maakte echter nogal veel 'lawaai' tijdens het slapen en werd ook wakker van onze geluiden, zodat wij haar na een 4-tal weken naar haar eigen kamer hebben verhuisd. Daarna sliep iedereen een stuk beter. Omdat zij de eerste 8 weken veel nachtvoedigen vroeg en ik met een tweede kindje veel minder kon bijslapen tijdens de dag, nam ik haar voor de ochtendvoeding vaak bij mij in bed. En zo sliepen wij vaak van 6 tot 9 samen. Uren slaap die voor mij echt het verschil maakten tussen zombie en heerlijk fit.
    Onze derde spruit is de slechtste slaper tot nu toe. Hij start de nacht rond half 12 in het mandje naast ons bed. Voor de eerste nachtvoeding (rond half 3) neem ik hem bij mij in bed en daar blijft hij meestal tot de ochtend liggen. Ik was daar in het begin heel onzeker over, omdat Kind en Gezin en met hen vele anderen dit ten zeerste afraden ivm wiegedood. Daarom ben ik blij te lezen dat andere - goed geïnformeerde - ouders dit ook zo doen. Mijn gevoel zegt mij ook dat dit voor ons momenteel de beste oplossing is om aan de nodige rust toe te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik werk bij KeG :) en inderdaad ze hebben strenge adviezen, omdat ze niet kunnen instaan voor de veiligheid in bepaalde gezinnen (rokende ouders, te warme kamers, ongezonde levensstiijl, geen borstvoeding dat beschermt tegen wiegendood) maar ze komen daar nu toch van terug, omdat bijna alle ouders hun kinderen bij hen nemen.. goed dat je de jongste bij jou legt nu, scheelt enorm in de vermoeidheid, mijn zoon lag ook maar bepaalde stukken bij ons en de dochter slaapt van begin van de nacht tot de ochtend bij ons en ik voel dat verschil toch.... er is niks mis met samenslapen hoor, wiegendood komt voor bij zeer onveilige situaties en bij kinderen die apart gelegd worden en al wenend terug in slaap vallen, door te veel stresshormonen, een kind bij de ouders zal niet stoppen met ademhalen, een hele geruststelling!

      Verwijderen
  16. Louise sliep een kleine maand bij mij in het logeerbed.
    Toen had ze eigenlijk al snel nood (het is een hoogsensitief kindje) om in het donker, zonder contact en zonder geluid in slaap te vallen en verhuisde ze naar haar eigen kamer. Vanaf de eerste voeding nam ik ze bij in het logeerbed en sliepen we de rest vd nacht verder samen (met uiteraard de nodige voedingen) Maar die eerste slaap, die kon ze al snel niet meer vinden in contact met mij. Nu slaapt ze enkel nog bij mij als ze ziek is. (3 jaar)
    Nu (allee, binnnen een week of 17 ;) ) ga ik met ZL hetzelfde doen, samen slapen in het logeerbed (mijne vriend kan niet slapen met een kind in zijn bed). Ik kijk er al naar uit :) Ik slaap precies liever met zo een babybolleke in mijn bed, dan met mijne vriend :p Maar dat mag ik verzeker niet zeggen? *nou, ik deed het toch*

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. of jammer dat je vriend nt slaapt met baby erbij, hier maakt stella geen geluid dus vriend is nog geen enkele keer wakker geworden van de voedingen, ik wacht ook wel niet tot ze weent, als ze kort word ik wakkern en krijgt ze eten, dan ligt ze nog even op mij en erna wer in het midden...zo in een logeerbed kan ook gezellig zijn, geniet ervan binnekort, die periode is ook zo snel weer voorbij!

      Verwijderen
  17. Berre is ons eerste kindje. Al 10 maand gepasseerd en even lang borstvoeding. Ik vond liggend voeden ongemakkelijk voor mezelf. Misschien ook omdat ik het zelf aan het testen ben geweest en ik mijn draai niet vond. Ofwel moest ik mijn arm onder mijn hoofd leggen en dan begon die te slapen. Mijn lief was er ook niet zo happig op. Ik had ook schrik om op hem te draaien, terwijl dat blijkbaar niet kan als mama. In de namiddag sliep ik soms een dutje samen met zoonlief. Nu heeft hij nog eens af en toe een nachtvoeding nodig en zit ik gewoon rechtop. Van zijn 6,5 maand slaapt hij op zijn eigen kamertje. Dat gaat goed. Ik weet het niet wat er zal volgen bij een tweede. Ik probeer mijn vriend ervan te overtuigen om te bevallen met een vroedvrouw, wel in het ziekenhuis. Dus een tweede ooit, het zal wel anders zijn. Maar eerst nog volop genieten van dat eerste wonder (dat nu zijn eerste tandjes krijgt, dus de nachten zijn hier momenteel wat zwaarder).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Proficiat met de borstvoeding!!!! ge geeft het allerbeste aan Berre de gelukzak! Viktor , nu 19 maanden was gisteren ziek, dus kolfde ik wat af en gaf hem dat en de koorts zakte en vandaag is hij al genezen, ongelofelijk!! liggend op de zij voeden kon ik bij viktor niet, ik gaf altijd liggen op mijn rug en hij gewoon met zijn buik tegen mijn buik, dat gign heel goed, nu lukt het me wel op de zij liggend al verkies ik wel liggend op de rug, krijgenz e sterke nekspieren van waardoor ze snel rollen, kruipen enz... rechtop zitten doe ik niet, dan zit ik niet meer in mijn 'hormonen' en kan ik niet zo goed verderslapen, nu val ik weer in diepe slaap van moment dat ze aanhapt.. zalig; informeer je zeker om te bevallen met een vroedvrouw! hier in limburg kan het niet met eigen zelfstandige vroedvrouw maar in antwerpen in st vincentius ( heel goed ziekenhuis) kan het wel!, dus zoek info op! met een vroedvrouw is het allerbeste!! veel geluk met je lieverik

      Verwijderen
  18. mooie foto's.
    De eerste sliep hier heel vaak tussen ons in waardoor ik niet echt rustig sliep. Bij de 2de kochten we een "bednest"-bedje (een zeer eenvoudige een goedkope versie) - beste aankoop die ik deed! Vaak viel hij in slaap terwijl ik met mijn hoofd dicht bij hem lag en hij krulletjes in mijn haar draaide. Nu hij 2 is gaat hij met veel plezier in zijn eigen bed slapen, op dezelfde kamer als zijn grote broer.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jij doet dat goed!
    Bij ons was er ook zeker een evolutie. De eerste heeft nooit in ons bed geslapen, gelukkig wel 13 maanden bv. De tweede sliep naast ons in haar mandje, en vanaf 8 weken ongeveer in haar eigen bed (zo snel!). Wel 3.5 jaar bv.
    En de derde, tja, die is nu bijna 17 maanden en slaapt meer bij ons als in zijn eigen bed. Maar o, dat is zo gezellig. Ik zeg bij commentaar altijd: 'Ach, op zijn 18de gaat hij echt niet meer bij ons komen liggen hoor.' Ik zie ook alleen maar voordelen van samen slapen. Kijk maar eens naar de dieren, er is geen enkel mamadier dat zijn jongen ergens anders te slapen legt! En als ik de klok kon terug draaien deed ik het, zeker bij de oudste, wel anders. Door het vele nachtelijk voeden was ik een wandelend wrak. En een beetje meer zelfvertrouwen had zeker niet slecht geweest. Helaas zullen we er mee voort moeten zoals het nu is. Pak die Stella maar lekker veel bij jou en geniet! Het gaat zo snel, en deze tijd komt nooit meer terug!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. gek toch he hoe alles verandert...fien op twee maand in eigen bed!

      Verwijderen
  20. Dragen, borstvoeding, bedsharing... Jeeej! Jij bent gewoon mijn nieuwe bff ;-). De eerste 2 sliepen tot hun 2 jaar bij ons op de kamer. Bas slaapt gewoon echt altijd bij mij in bed. Heerlijk... Ik herinner mij ook vaak niet dat hij gedronken heeft 's nachts. En het is veel rustgevender zo...

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Twee kindjes en ik heb twee maal bij hen op de kamer geslapen. 1 keer drie maanden, 2e keer 6 maanden en telkens 8 maanden borstvoeding gegeven.

    Zalige foto's... op de huilfoto lijkt ze keihard op haar broer.
    Fijn zo mee te genieten van jouw gezin :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja soms trekt ze echt op de broer, van karakter nu al wel heel anders

      Verwijderen
  22. Toen ik zwanger was van Aaron zocht ik vanalles op over natuurlijk ouderschap, maar cosleeping leek me een brug te ver. Na een week lag ie toch bij mij in bed... Het ging vanzelf, bij mij sliep hij en in zijn wiegje niet. Toen ik ging werken op 12 weken ging hij toch zijn bed in, op zijn kamertje (nu ja, enkel gescheiden door kastenwand, nog geen gyproc en nog geen deuren). Voor de borstvoeding was dat toch geen goede beslissing achteraf bekeken. Met groeispurtjes nam ik hem wel terug in bed. Toen ik opnieuw zwanger was, ben ik als eerste op zoek gegaan naar een cosleeper. Nu wil ik dat ze langer bij mij kan blijven liggen. Ik begrijp niet waarom ik dat bij Aaron niet toch nog gekocht heb...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je kan pas een moedergevoel gaan volgens als ge daadwerkelijk moeder zijt, ...nu weet ge al veel uit ervaring dat scheelt

      Verwijderen