zaterdag 21 november 2015

Afscheid van een lieve opa

Begin vorig jaar, toen Viktor 10 maanden oud was namen we afscheid van zijn oma (mijn schoonmama), veel te vroeg.  Ik schreef hoe we dringend nood hadden aan 'rust', we werkten die winter een beetje in ons huis en zouden twee weken later verhuizen. Viktor begon stilaan wat langer te slapen...het waren vermoeiende tijden. Een eerste kind is toch een hele aanpassing.
Toen Viktor zijn jonge oma stierf, bleek ik al zwanger te zijn van Stella, waarvan we op dat moment nog niet op de hoogte waren. Ze vroeg me nog  bij haar afscheid of er een nog een kindje zou komen, een broer of zus voor Viktor en ik zei: "ja hoor dat komt er zeker" want we wilden graag meer dan een kind. Ik denk dat ze stiekem (net als ikzelf) hoopte op een kleindochter. Ze leeft verder in Stella, dat voelen we zo aan (met haar wijze blik). De zwangerschap was niet zo gemakkelijk, Viktor zou pas gaan doorslapen tegen de geboorte van zijn zus. Het eerste jaar van Stella was ook een serieuze beproeving waar we nog niet van bekomen zijn.

Enkele weken geleden zag alles er ineens weer veel beter uit. Ik voelde me gelukkig, we vierden Stella haar eerste verjaardag en we begonnen stilaan weer plannen te maken om ons huis verder af te werken. De kinderen worden 'groter'  (Stella een jaar en Viktor tweeeneenhalf jaar).
 Stella slaapt redelijk door en Viktor zou op 9 november starten in een Freinetschool in de buurt, een toffe school die we konden vastleggen omdat beide opa's voor Viktor gingen 'kamperen', drie dagen en nachten.

En toen gebeurde er op 6 november iets wat hard aankwam, die lieve  gezonde opa, die zich zo goed herpakt had na het overlijden, kreeg s 'nachts een herseninfarct. Hij kreeg dezelfde dag nog een operatie om de druk weg te nemen in zijn hoofd maar werd daarna in een kunstmatige coma gehouden op de intensieve eenheid. Op 10 november kregen we te horen dat er geen behandeling meer was voor zijn toestand. Als hij al zou kunnen ontwaken zou er geen menswaardig leven meer mogelijk zijn. We kregen nog tot donderdag om afscheid te nemen. Zowel de oma en de opa van onze kinderen waren gezonde mensen, die veel fietsten en gezond leefden.

Op vrijdag 20 november was er een afscheidsviering, die veel gelijkenissen had met die van de oma. Muziek die hij zelf gekozen zou hebben en een levensverhaal...hij ging de avond voor de beroerte nog naar een optreden van  Chantal Acda  (klik op het filmpje onderaan) in het cultureel centrum. Ik kende deze muziek nog niet. We gebruikten ook het nummer 'Arms Up High' in de viering en ben blij dat hij me dit leerde kennen. Het is de laatste muziek die hij gehoord heeft. Zijn echte muziekheld was echter Van Morrison.

Het was een lieve opa voor Vik en Stella,  hij kwam graag op bezoek bij hen. De zondag ervoor kwam hij nog even langs om te puzzelen met Viktor (Viktor zijn nieuwe hobby is puzzels maken).
Hij was altijd geïnteresseerd in de kinderen, bracht Viktor maanden lang naar de onthaalmoeder zodat ik en Stella fijn in pyjama konden blijven zitten thuis na de nachten met amper slaap. 
Zo kreeg Viktor een sterke band met opa, tientallen keren gingen ze naar de kinderboerderij. Hij vroeg dan altijd de toestemming of hij een chocomelkske mocht drinken of een ijsje mocht eten. We geven niet graag te veel suiker en nu denk ik soms dat hij beter gewoon gegeven had wat hij zelf wou geven. dat dat de taak is van grootouders.
Ook nu wou hij graag, indien nodig, Viktor naar school brengen en hem na school ophalen zodat hij niet naar de opvang zou moeten op jonge leeftijd. Hij zei dat hij hoopte dat ze Viktor op school niet zouden veranderen, hij is nogal actief, luidruchtig en wild. Dat hij zou kunnen blijven zoals hij was.

Dit komt veel harder aan dan verwacht, mede door de totale oververmoeidheid en stress. Het leven is natuurlijk niet altijd zo mooi als instagram en blogprentjes doen vermoeden. Toch schrijf ik dit graag hier neer, ook omdat hij een grote fan was van mijn blog. Als ik een tent maakte voor de kinderen of vakantiefoto's postte volgde er steevast een email hoe mooi hij het vond. Elke foto van de kinderen werd op zijn computer opgeslagen.

Bedankt aan iedereen die hulp bood de laatste weken, voor de kaartjes, hulp in de vorm van eten en of oppas van de kinderen. Merci Jenske voor de lekkere groententaart die plots aan huis werd geleverd, Karen voor de Tony chocolade (chocolade is altijd een goed idee), Noëlla voor de 'rouw'kost ( een variant van kraamkost), Joke voor het mooie stofje, Hella voor de babysit-hulp en mooie trui voor Vik, Mieke voor de lekkere soep en granolarepen, Kim voor de zakjes met snacks zodat we zeker iets zouden eten in het ziekenhuis...en al de mensen die ik nu vergeet. Dat bloggers lieve mensen zijn, wisten we natuurlijk al wel.
Wat ik leerde voor de toekomst is dat het brengen van eten een heel aangename en welkome hulp is. De dagen rond een begrafenis hebben wel wat weg van de 'kraamtijd' waar de kraamhulp kraamkost (zie Mme Zsazsa) kookt, de kinderen helpt verzorgen, de was doet enz...Er is letterlijk geen energie over om te winkelen en te koken.
Veel mensen, net zoals ik zelf, zeggen, bel maar als er iets is of als ge iets nodig hebt. Maar om een of andere reden kost dat ook energie, de telefoon pakken en iemand bellen om te vragen of die persoon eten wil komen brengen. Het is niet iets wat ik snel zal doen.

Vandaag gingen we naar de kinderboerderij waar opa altijd met Viktor wandelde, eerst met de buggy, later met de loopfiets. Ook vorig jaar, de dag na de uitvaart van mijn schoonmama, wandelden we daar met met 'opa'...hij zou nog een mooie tijd tegemoet gaan met zijn kinderen en kleinkinderen. Alles is nu weer anders, zijn verjaardag volgend weekend, de feestdagen...
 
Viktor vertelden we dat opa op de maan woont, dat is heel ver weg, daar kom je zo maar niet van terug. Hij weet dat hij nooit meer terugkomt maar dat hij wel kan wuiven naar boven. Stella zal geen herinneringen hebben.

Hieronder een foto die ik trok vorige winter in maart, op straat in mijn badjas, terwijl opa met Viktor naar zijn auto wandelde om hem naar de opvang te brengen. Hij moest altijd wandelen aan de veilige kant van de huizen met een stevige tred en stevige handdruk. Terwijl Viktor vertelde wat hij allemaal zag. Het gaf me veel rust om een jonge baby niet te moeten aankleden en in de auto te moeten zetten in de kou ,
Bedankt daarvoor!


those we loved but lost are no longer where they were but are always where we are


34 opmerkingen:

  1. Innige deelneming bij het overlijden van je schoonvader. Zit met tranen in de ogen hoe mooi je verteld over die lieve opa. Veel sterkte voor jou en je man.
    Groeten, Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog veel sterkte! Dat komt hard aan als een gezond iemand plots sterft. Mijn oma stierf zo ook een paar jaar geleden, heel gezond en actief tot ze plots in haar zetel gevonden werd.
    Trek je op aan alle mooie herinneringen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh Tiene, dit maakt mij verdrietig. Mijn opa was ook mijn held. Zonde, en zo relatief jong nog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Veel sterkte. Geef jezelf en je gezin de tijd om dit alles een plaatsje te geven. Ik maakte een mooie doos met herinneringen en foto's over mijn grootmoeder voor mijn dochters. En die doos wordt regelmatig bovengehaald om te vertellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel veel sterkte met dit verlies, wat vreselijk verdrietig.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Tiene, Ik krijg er een brok van in mijn keel. Wat een groot verlies, zo een lieve man en geweldige opa/vader/schoonvader te moeten missen. Het zal inderdaad alles behalve gemakkelijk zijn. Gun jullie zelf de tijd en rust om er mee om te gaan. Er staan een hoop mensen voor jullie klaar, is het niet alleen al hier, op deze plek. Heel veel liefs en sterkte, Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo zwaar om te dragen, zo oneerlijk, zo veel te jong... Dikke knuffel!
    Rouwkost is inderdaad een goed idee. Lief van al die schatten om je heen die je zo door deze moeilijke periode slepen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geen woorden voor...ook al kennen we elkaar niet, toch raakt jouw verhaal me heel erg..heel veel sterkte voor jullie allemaal! Een welgemeende virtuele knuffel! Lieve groet, V. (aka een K&Gcollega)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wow, heb tranen in de ogen. Ook mijn Opa was zo iemand! Woorden schieten te kort! Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. WoW, dit is heftig om lezen... Ik voel de tranen opkomen, je schrijft heel mooi en warm en gevoelig en kwetsbaar neer wat je doormaakt, of toch een hele kleine fractie daarvan. Woorden zijn er weinig, wanneer iets als dit gebeurt. Ik herinner het me zelf nog levendig, van toen m'n schoonpapa stierf, nu 5 jaar geleden. Dat hij zo jong was, dat dit zo kort na de oma komt, dat hij zo sterk betrokken was, ... Dat maakt het allemaal nog harder, nog rauwer, nog triester. Maar ook mooier om aan terug te denken misschien. Ik leef erg met je mee, en wil je heel heel veel sterkte toewensen, en uiteraard ook aan je man, kinderen, familie, ...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heel mooi geschreven. Wat een lieve opa was hij ! Veel sterkte voor jullie....

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zoveel liefde in dit bericht. Zowel van hem naar jullie als van jou naar hem. Troosten en laten troosten de komende tijd. Helaas herkenbaar...Anna van 7 en Seppe van 2,5 hebben nog 1 oma. De andere drie zijn sterretjes aan de hemel.
    Liefs,

    juffrouw baele

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Veel sterkte aan jou en je familie! Mooi geschreven Tine!
    Veel liefs,
    Charon

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Heel veel sterkte in deze zware verdrietige periode!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oooh Tine, wat mooi geschreven. Het wordt me op die manier nog duidelijker wat een fantastische Opa het was. Zo attent (vragen of hij een ijsje mag trakteren, Viktor naar de onthaalmoeder brengen, ...). Hoe schoon dat hij zichzelf zo helemaal gaf, op de momenten dat hij met Viktor was. Dat gaat Viktor voor altijd met zich meedragen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een heel mooi verhaal dat je neerschreef, de liefde van je opa voor jullie allemaal en jullie liefde voor hem is duidelijk voelbaar. Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. de genegenheid en liefde voor de steun die hij was, voor de opa die hij was, voor de man die hij was, spat van het scherm. Ik wens jullie veel warme steunpuntjes en dat de rouwkost blijft komen zo lang jullie het nodig hebben. Ik wens je man veel sterkte en tranen nu ook zijn papa gestorven is en ook jou om dit alles te kunnen dragen. Courage...

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ooh Tine, zo'n triest nieuws en toch zo mooi verteld! Hopelijk kan opa nu gelukkig zijn daar op zijn maan! Ze zijn daar al met velen, die lieve opa's en oma's. En ze blijven allemaal even geliefd bij ons en onze kleine mensjes. Ik wens jullie veel sterkte, warmte en goede moed op deze rollercoaster van emoties! Zorg goed voor elkaar en neem alle aangeboden hulp met beide handen aan!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een prachtig emotioneel verhaal en wat een warme foto. Deelneming voor jullie en sterkte met de leegte die nu is ontstaan.
    Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mooi geschreven Tine. Het ontroert me zo.
    Wat een zalige opa. Viktor zal hem altijd meedragen en ik geloof wel dat hij Stella zal vertellen over opa. Maar vermoedelijk zal zij opa wel herkennen, vermits er in haar zoveel oma zit.
    Ik wens jullie als gezin (en jullie familie) heel veel sterkte. x

    BeantwoordenVerwijderen
  21. En dan heeft je man plots geen ouders meer, wat erg

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Tine, wat een droevig nieuws. Ik word er stil van... Wat een geweldige opa die jullie moeten missen. Fijn en sterk dat je dit verhaal wilt delen, tussen het verdriet zit er ook veel liefde in je blog. Ik wens je veel troost uit de herinneringen, en uit jullie kindjes die zeker veel van hun grootouders zullen meedragen, ook zonder het te weten...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Mijn oprechte deelneming.
    Alles aan jouw bericht geeft aan wat een prachtig mens opa was
    Koester de mooie momenten en zwaai veel naar de maan....

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Dit is zo een verdrietige blog. Het hoort bij het leven en je schrijft het zo goed op. Hoe fijn het was met oma en opa, hoe fier ze waren, hoe betrokken, .... Veel te jong weg gegaan. Ik vind het zo erg voor jullie en wens jullie veel sterkte en veel moed.
    En ja. Rouwkost is ook heel mooi.
    Dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Je bericht straalt naast veel verdriet, heel veel warmte uit. Sterkte daar met het verwerken van het verlies. Er was nog niet zo lang geleden een hele mooie aflevering van Off the record op Canvas over Chantal Acda. Moet je zeker eens bekijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Ik voelde de tranen al toen je liet weten dat 'opa' op intensieve lag... vreselijk om afscheid te moeten nemen van zo'n held! Ik hoop dat er veel zonnige zondagen volgen zodat jullie kunnen gaan uitwaaien in Kiewit en samen herinneringen kunnen ophalen. Veel goeie moed om dit verlies te verwerken!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Innige deelneming! Het is ontzettend hard een papa of opa zo vroeg te moeten afstaan. Bij elke gelegenheid/familiebijeenkomst of belangrijk moment komt dat gemis wat extra naar boven.
    Je verhaal is hartverwarmend. Het zou hem ongetwijfeld ontzettend veel plezier hebben gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Oh Tine, dat is een zwaar verlies. Je spreekt met zo veel liefde en dankbaarheid over opa, dat ik zeker weet dat hij verder leeft, in Stella en in Viktor. Veel sterkte <3

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Veel sterkte bij dit verlies.Dit was een opa uit de duizende...hou hem levendig door al de herinneringen te vertellen keer op keer.Mijn kinderen hebben 1 opa nooit gekend,een gemis.

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Ongelofelijk veel sterkte. Ik lees met tranen in mijn ogen.

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Mijn oprechte deelneming, natuurlijk komt het hard aan om zo plots een ouder en lieve opa te verliezen... Gelukkig blijven er mooie herinneringen over, je schrijft het met veel liefde. Die liefde en warmte die jullie ook doorgeven an jullie kindjes, zodat zij hun opa altijd meedragen.

    BeantwoordenVerwijderen