Weer een sprong

We hebben vermoeiende tijden gehad hier de laatste weken.

Op 31 januari begon Stella ineens meer te zeuren en te wenen overdag en werden ook de nachten moeilijker. Dus ik keek op de app van "Oei ik groei" en wat bleek, de eerste dag van de 15-weken-sprong was begonnen en deze sprong zou duren tot eind februari. Zucht, een ganse maand dus een mentale sprong om U tegen te zeggen. 

Stella sliep ervoor wel goed overdag (in park, de draagdoek, koets) en s' nachts at ze om de 2 of 3 uur en sliep dan weer door. Nu was alles weer anders, wenen s' nachts na de vele voedingen, krampen, weer meer reflux, hangerig en zeurderig zijn...ze wou zelfs niet in de draagdoek en wriemelde zich er steeds weer uit.

Voor deze periode aanbrak, was ik zelfs weer in actie geschoten met naaien maar sinds het begin van deze maand werd die naaimachine verschillende keren weer bijgehaald en weer weggezet en werd er niks meer gemaakt. Net als ge denkt weer 'op dreef' te zijn..

Er zullen zeker mensen zijn die niet geloven in die 'sprongen' maar bij mijn kinderen kloppen ze steeds op de dag (ze werden ook beide op hun uitgetelde datum geboren) en het geeft toch steeds weer een verklaring waarom ze van het ene op het andere moment meer wenen en niks nog goed is. Ik denk zelfs dat als ik niet van die sprongen zou afweten van bij Viktor (en geen hekel zou hebben aan dokters), ik al eens bij een kinderarts zou gestaan hebben op zoek naar een verklaring voor het gedrag en misschien zelfs met antireflux medicatie ofzo naar huis zou zijn gekomen. Bijna alle babies (en kinderen) hebben van die zeurperiodes dus wacht ik steeds gewoon af tot ze weer voorbij gaan. En dat doen ze ook..

Ik had zelf ook een hoop minder energie (het laatste jaar was niet bepaald een rustig jaar) en echt uitrusten tussendoor zat er ook niet in.Het ziet er nu naar uit dat die sprong op zijn einde loopt want ik kreeg vorige nacht zes uur slaap aan een stuk cadeau. Het goede aan die sprongen is dat ge steeds weer vergeet dat ze bestaan. Het kan goed zijn dat ik binnen een paar weken al weer niet meer weet hoe het vermoeiend het was rond 15 weken...zo gaat dat in de natuur hé, ge vergeet die dingen gelukkig.

Het enige wat we kunnen doen is meegaan in het ritme van de baby en het huishouden gewoon laten voor wat het is...het naaimachine staat alvast klaar op tafel.

 

Op de rug in een zsazsadoek

 

in de gewone doek sip zitten wezen en zich de hele tijd rechtop eruit wringen

Stella is 17 nu weken en is een vinnig kind, sinds een tweetal weken rolt ze nu zeer vlot van de rug naar de buik als ik ze op de grond leg (naar de rug rolde ze al rond 9 weken), ze maakt sluipbewegingen over de grond, kan heel leuk speelgoedjes bestuderen. Die sprong was dus niet voor niks, ze leerde heel wat bij.

   

 

slapen in de hof, buitenlucht doet wonderen

Toen ik nog energie had, maakte ik dit Daltonbroekske voor Viktor. Ik maakte er ook een voor Stella maar de band was te groot en dat moet ik terug uit elkaar halen. De overlockmachine die ik ging aanschaffen is nog steeds niet in huis, ik moet daar eens werk van maken.

Nog wat katoenen broekjes voor Stella

Vandaag had ik kringloopgeluk, de garage van Fisher-Price die ik al even zocht, stond op mij te wachten in de kringloopwinkel voor maar 3 euro. Ik kan daar nu dus echt een hele dag blij van zijn, van zoiets kleins. Viktor was er ook blij mee.

Het was een goede dag vandaag.

De zon scheen, Stella was rustiger, het was Valentijn en we wonen exact 1 jaar in ons huisje.

Viktor was  tien maanden oud toen we hier kwamen wonen en nu is hij al 22 maanden en lijkt hij elke dag meer een kleuter. We hebben alvast een leuke school voor hem gevonden (hij start pas op 9 november) ook weer iets dat beslist is, al zullen daar wel voor de deur moeten gaan kamperen om hem te kunnen inschrijven.