maandag 5 januari 2015

Over baby's die groeien en opvoeden enzo

Stella zit in haar 12de levensweek, en gaat al richting drie maanden. Ohlala wat gaat dat snel.
En gelukkig ken ik ze nu beter, want babies worden niet geboren met een handleiding, die moet je zelf maar zien uit te zoeken. Viktor, die had geen handleiding nodig, dat was een uitzonderlijk gemakkelijke baby die altijd en overal sliep, maar bij Stella zijn er wel wat regeltjes die haar, als je ze volgt, een pak gelukkiger maken. Daarom alleen al blijf ik zes maanden thuis, ik kan nu toch niet gaan werken, we kennen elkaar pas? 
Zo houdt ze enorm van 'regelmaat en rust', niet zoals in de fifties op de klok met vaste uren om te eten en slapen maar wel van  weinig prikkels en vaste patronen. Een uurtje wakker om te spelen, lachen en dan wordt ze moe en moet ze in haar bed (of draagdoek), doet ge dat niet dat is het heel moeilijk om haar terug rustig te krijgen. Ze slaapt liefst een beetje afgeschermd (van haar broer) in de draagwieg of haar park, op de buik en een dekentje of doek hoog op haar kopke.
Ze slaapt overdag twee, drie uur aan een stuk, dan weer eten, spelen en slapen en zo gaat het de hele dag door. Als je dit volgt zal ze niet snel wenen of ongelukkig zijn, op voorwaarde dat het het hier 'stil' is. Drukke dagen, een actieve broer die haar wakker maakt, veel geluiden, in de maxicosi moeten zitten om in de auto te gaan, dat is niet haar ding. In de draagdoek is ze wel direct content en kan ze uren dutten.
Het winterweer en de prikkelgevoelige baby zorgen ervoor dat ik veel meer thuis blijf deze keer, Viktor werd geboren in de lente vorig jaar en ik was altijd op wandel met hem. Nu is het huismus alom! Dromen over beter weer..

 s' Nachts ligt het mopke nog vaak gewoon langs me in bed en heel af en toe in de draagmand langs het bed. Langs mij is het wel een stuk gezelliger, met zo kleine handjes die friemelen.
Ik wou dat ik kon zeggen hoe laat ze eet s'nachts maar omdat ik het licht niet aandoe om haar eten te geven, weet ik het niet. Ik denk dat ze soms al eens slaapt van 23u tot 5-6u...al ben ik daar niet zeker van. Ik slaap in ieder geval gewoon tijdens en na haar borstvoeding. Ik ben blij dat ik die borstvoeding heb, het zorgt voor de nodige 'rustmomenten' overdag en s' nachts voor kwalitieve slaap. De vele zwangerschapkilo's gaan er zo stillekes aan ook weer af. En als beloning krijg ik nog een portie gelukshormonen binnen.
Stella gaat snel vooruit, ik vond de zoon al ne vlotte maar 'vrees' dat dees meiske nog sneller gaat kruipen en lopen. Ze rolde een paar weken geleden al voor de eerste keer. Als ze wakker is na een van haar superdutjes is ze vrolijk en alert. T'is een sociale en zoekt echt contact door veel te lachen en maakt gekke geluiden (beetje zoals een poes). 
 Ze grijpt naar dingen rond haar en als ze op haar buik ligt, kan ze superlang met haar hoofd recht omhoog een beetje geamuseerd rondkijken naar alles wat er rond haar gebeurt. Een voordeel van twee kinderen, ze entertainen elkaar. Tot zover het babygestoef.

Ik hou me nog steeds aan een koemelkvrij dieet, ik probeerde het eens uit deze week, iets met melk eten en ze had er duidelijk last van met wenen, véél ergere reflux, slijm overgeven en krampen. Geen koemelk voor mij dus! Koemelk is zowiezo niks voor babies (en de mens in het algemeen), die eiwitten zijn zeer moelijk verteerbaar. Ze groeit goed, is nu een lange smalle. Ik vind ze een echt meisje.

Viktor gaat ook snel vooruit, hij is 21 maanden en we waren allemaal een week thuis met Kerstmis. Sindsdien gaan de woorden snel, er komen er elke dag nieuwe bij, hij begrijpt heel veel en deed deze morgen uit zichzelf een plasje op het potje (dat al een tijdje gewoon in de badkamer staat), Hij gaf er zichzelf dan ook een applausje voor. Zal wel een toevalstreffer geweest zijn.
 Hij wil alles zelf doen en slaagt daar vaak in, zoals sjaal muts, en jas aan- en uitdoen, netjes eten met bestek, zelf in triptrap klimmen, zijn pyjama en slaapzak klaarleggen s' avonds als hij moe is...en hij zorgt goed voor Stella en voorziet haar van speelgoed, dekentje enz. Gelukkig geen jaloezie, enkel lief zijn voor zijn zus.
Ik lees de laatste tijd een beetje over 'onvoorwaardelijk ouderschap'. Deze manier van opvoeden gaat er vanuit dat je kan opvoeden zonder straffen en belonen. Ik verdiepte me er nog niet eerder in omdat ik  steeds dacht, hoe kan een kind nu 'luisteren' als je ze nooit straft? En wat is er nu mis met belonen, dat is toch gewoon fijn? Wat voor kinderen krijg je als je niet straft? Kinderen moeten toch hun grenzen kennen? Afin ik had er heel wat vragen bij... nu weet ik al wat meer en kan ik het toepassen hier op Viktor en het werkt wel. We zetten hem niet in de hoek maar leggen kort uit waarom iets niet kan en hij begrijpt dat (tot nu toe) wel. Belonen doen we vooral als hij iets bijzonders doet en niet om bepaald gewenst gedrag te manipuleren. 

Dit zegt 'unconditional parenting' oa:

 * Straffen (apart zetten, consequenties, schreeuwen) werkt niet op langere termijn. Als je een kind straft leg je de focus op het gedrag en ga je voorbij aan de oorzaak van dat gedrag. Je kunt je ook afvragen waarom een kind bepaald gedrag vertoont, want die reden is er steeds ook al is die voor ons niet altijd duidelijk. Als je de oorzaak hebt achterhaalt kun je daarop inspelen en op deze manier voelt het kind zich meer begrepen. Als je een kind apart zet (time-out) bijvoorbeeld haal je het kind letterlijk uit de situatie maar krijgt het niet de kans om met deze situatie te leren omgaan en leert het dus niets bij. Als een kind bijv slaat, leert het dat slaan niet mag maar het leert  niet waarom het niet mag. Beter is te stimuleren het samen of zelf op te lossen. zien wat het effect van slaan is op andere kinderen maakt vaak ook meer indruk. Men gaat ervan uit dat kinderen over hun negatief gedrag gaan nadenken tijdens een time-out, dat niet het kind zelf wordt afgewezen maar het gedrag. Het is helaas niet alleen het gedrag dat enkele minuten op de trap moet zitten. Ze leren er dus niets uit.

Straf kan een kind angstig of onzeker maken, je ziet namelijk niet wat straf met een kind doet. Straffen werkt wel, omdat het kind door angst iets niet meer gaat doen, niet vanuit zichzelf, de instrinsieke motivatie. Het is niet bevorderlijk voor de relatie tussen ouders en kind. Kinderen willen geen straf of afkeurende opmerking en de kans is groot dat ze zullen liegen om dit te voorkomen. Er zijn nog een heel pak andere nadelen aan straffen, zie hieronder de tekst 'Het breken van de weerbarstige kinderwil'.

*  Als je een kind beloont omdat hij iets bijzonders gedaan heeft, is dat natuurlijk anders dan als je hem beloont enkel en alleen om zijn gedrag te beïnvloeden. Dan manipuleer je zijn gedrag en dat is eigenlijk het omgekeerde van 'straffen'. Zoals een sticker geven als beloning, de motivatie komt niet vanuit het kind zelf maar als ouder probeer je het kind te motiveren. Kinderen zijn heel gevoelig voor belonen en prijzen en op den duur maak je het kind afhankelijk van jouw goedkeuring, ze kijken dan enkel naar jou om te bepalen of iets goed is, waardoor ze onzeker kunnen worden. Als kinderen gewend zijn om overal een beloning voor te krijgen of geprezen te worden is de kans groot dat het gedrag stopt als er eens geen beloning volgt. Het doel wordt de beloning en niet de activiteit op zich en het kind verliest interesse. Wat je bijvoorbeeld wil is dat een kind uit zichzelf 'deelt' omdat het fijn is en niet omdat er een compliment tegenover staat. Je kan dan in deze situatie zeggen wat je ziet bijv. 'Kijk eens naar zijn gezicht, volgens mij is hij heel blij met het autootje', Je wijst een kind dan op het effect van zijn gedrag zonder te prijzen.

Er zijn dus heel wat nadelen aan straffen en belonen en het lijkt me een interessant onderwerp om meer over te lezen, aangezien het vooral kortetermijnsoplossingen zijn die vaak niet eens het gewenste effect hebben. Je moet steeds opnieuw blijven straffen. Men wil met deze theorie absoluut niet zeggen dat je geen complimentjes meer mag geven, het is enkel de vraag wat je er mee wilt bereiken. ( zoals eigenwaarde van het kind vergroten).

Voor wie interesse heeft in onvoorwaardelijk ouderschap, kan hier enkele korte info vinden (van onder andere Kiind Magazine). Deze teksten gaven me in ieder geval de zin om er meer over te weten te komen, en het klinkt ook zo logisch allemaal.
* Onvoorwaardelijk Ouderschap Wat betekent het?
* Het breken van de weerbarstige kinderwil leuke samenvatting van onvoorwaardelijk ouderschap
* Echt luisteren is moelijk wat doe je bijv als peuter een driftbui krijgt in de winkel?
* Grenzen van de kind boeiende tekst! omdat kinderen heel goed weten wat ze wel en niet leuk vinden, of ze genoeg gegeten hebben en of ze iets alleen kunnen. 

Wie nog veel meer wil weten?  Het boek Unconditional parenting" van Alfie Kohn gaat over de
 gevolgen van straffen en belonen en geeft een totaal nieuwe visie op opvoeden en kinderen weer. Hier kan je gratis een Nederlandstalige samenvatting vinden, 

Indien jullie dit toepassen en er positieve ervaringen mee hebben, hoor ik het heel graag, want het échte opvoeden gaat pas beginnen hier, terrible twos?


Het is gek hoe een kind je denken verandert en je meer doet stilstaan bij zo veel dingen waar je ervoor niet bij stilstond. Eerst ben je zwanger en ga je allerlei info opzoeken over die zwangerschap en ga je vervolgens keuzes maken. Bij ons bijvoorbeeld de keuze om 'natuurlijk' zwanger (natuurlijke remedies zoals haptonomie) te zijn ipv allerlei onnodige testen/medicatie, om naar een vroedvrouw te gaan ipv enkel naar een gynaecoloog en dan thuis te bevallen ipv in een ziekenhuis. Dan komt er een baby en zijn en er weer nieuwe keuzes over de baby, zo wou ik lang borstvoeding geven, baby lang bij ons op de kamer laten slapen, op zes maanden pas vaste voeding geven door voornamelijk stukken te geven (rapley) ipv eten gemixt, kritisch vaccineren (beperkt en pas op negen maanden starten) ipv 8 stuks in een keer op twee maanden, homeopathie ipv de klassieke geneeskunde, draagdoek ipv wandelwagen, minder gaan werken en nog een hoop andere dingen... en iedere keer sta je weer stil, hoe gaan we het nu doen, volgen we maar weer gewoon ons gevoel?


 Dan wordt het kind ouder en moet er dus 'opgevoed' worden, dus zijn er weer die keuzes, doen we het op de klassieke manier of kan het toch anders? Welke school kiezen we uit?

Gelukkig moet je bij baby twee die keuzes niet meer maken, omdat je ziet wat het effect is op de eerste baby :)



30 opmerkingen:

  1. het is een echt snoesje .... als ik dat zie krijg ik direct zin in een baby....maar leven is voorlopig al hectisch met mijn drie miekes....
    ben voorstander van borstvoeding, draagdoeken, regelmaat en knuffelen maar vooral van doen wat je zelf als mama het beste vindt voor je kindjes ... en dat kan voor iedereen net wat anders zijn
    veel geluk samen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Veel klinkt herkenbaar!
    Onze zoon is intussen twee en doet enthousiast mee aan de peuterpubertijd... nooit gedacht dat hij zo koppig kon zijn! We doen ons best om zo min mogelijk te straffen, maar merken dat dit moeilijk is!
    Heb je al een school gekozen voor Viktor?
    Groeten van enkele straten verder!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dag Kim, ik voel wel iets voor Freinet in de Banneuxwijk maar dat is uit de richting dus de Catharinaschool zou dan het beste zijn, van de hazelaar en kleine atheneum weet ik nog niet veel. In de catharinawijk zijn we al eens gaan kijken, en bij jullie? Wanneer start hij, viktor pas in november, hopelijk geraken we ergens binnen!

      Verwijderen
    2. Axl-Miro gaat vanaf september naar Catharina, we hadden met veel geluk het laatste plaatsje! In de Hazelaar zijn we ook geweest, maar we vonden Catharina groener en gezelliger!
      De kans bestaat dus dat onze zonen en dochters samen in de klas zitten! :-)

      Verwijderen
    3. Ou wat fijn, duim voor ons dat het voor viktor ook lukt.. Hij start in november hopelijk daar. Wij bereiden ons voor dat we de dag ervoor al moeten kamperen...zou tof zijn een vriendje in de buurt, de reden waarom ik die school kies en bijv niet freinet in de banneux, op vriendjes in de buurt te vinden!

      Verwijderen
    4. oh, ik ben naar die freinetschool gegaan, wel pas vanaf het lager. ik had vriendjes overal, bij mij in houthalen maar ook in hasselt enzo.

      Verwijderen
  3. Wat is ze prachtig, jullie Stella; en Viktor zo lief voor zijn zusje, leuk! En oh, wat fijn om dit allemaal te lezen. Doet me denken aan mijn mooiste periodes uit mijn leven. De eerste 6 maanden van hun leven dat ik thuis was met mijn kindjes. Zo hard genieten, borstvoeding geven, dragen, lekker relaxed thuis, nog niet moeten opvoeden :-), heerlijk! Toen Senn 1.5 jaar was en al een moeilijke peuterpuber was las ik een boek over mindfull opvoeden. Dat heeft mijn ogen geopend. Toen ben ik dit beginnen toepassen en hij werd rustiger en ook voor mij was dit aangenamer. Minder boos worden, mijn gevoel volgen en het voelde goed. Later las ik dit artikel: http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/een-kind-is-geen-pup~a3463238/ en dat hangt nog steeds bij ons aan het prikbord :-). Nu probeer (want het is niet altijd gemakkelijk :-)) ik dit toe te passen, want het klopt met mijn gevoel en dit werkt het beste bij onze temperamentvolle zoon :-). Ook onze dochter geniet er mee van en ik ben er zelf rustiger door geworden. Opvoeden zonder straffen en belonen werkt bij ons al is het niet altijd simpel, maar dat is het nooit :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Onze gedachtes over kinderen komen sterk overeen lees ik. Hier inderdaad ook lang borstvoeding, s nachts naast me, draagdoek en voor de rest lekker beneden slapen. Hier vier buikslapers en vooral bij de eerste kregen we daar veel negatieve reacties op, bij de vierde boeide me dat helemaal niet meer. Qua opvoeding sluit ik me aan bij wat jeschrijft, nog een ding wat wij zelf ondervinden wat belangrijk is: je eigen voorbeeld. Kinderen leren van jou, ga dus onderling met elkaar om zoals je wil dat je kinderen zich gedragen. Als jezelf 'brutaal' bent tegen je kinderen, dan zijn ze het ook tegen jou. Klinkt heel logisch, maar ik betrap me er wel eens op dat ik dingen op een manier zeg waarvan ik het niet fijn vindt als zij zo tegen mij praten. Door het gedrag van je kids leer je veel over je eigen gedrag.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bedankt voor de links, ik dacht nét: "ik moet nog eens wat gaan lezen over up want met een 16-maander met een heel eigen willetje, wordt dat hier stillekesaan ook actueel :).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi stukje :)
    Ik straf mijn dochter ook nooit, ook niet dreigen "als je niet dit, dan krijg je niet dat", al van die dingen.
    Mijn visie loopt dan ook door van het NO naar het OO. Al die afkortingen en gedoe he :p.
    Ik heb overigens weer terug een kindje in mijn bed, en neen, het is niet de 30 weken oude buikbaby, maar wel mijn dochter van 3 voorbij. Ik had er genoeg van, van 10x/nacht op te staan voor night terrors (sinds ze naar school gaat).
    Nu sta ik 2x op, en dan pak ik ze bij mij. Veel beter voor mijn, en haar, nachtrust en gemoedstoestand.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ook heel herkenbaar voor mij. Annabel is nu 9 weken en ik begin ook door te hebben dat ze rust en regelmaat nodig heeft. Als z de boot gemist heeft om te slapen is het huilen huilen huilen. Gelukkig is er inderdaad de draagdoek. Daarin slaapt ze zalig. En verder ben ik ook al een hele tijd uncinditional parenting aan het lezen, maar ik geraak maar niet verder. Alleszins proberen we het wel te doen. Aaron heeft nog nooit straf gekregen en ook geen beloningen. Maar soms is het toch moeilijk wat dan wel. Want een tweejarige kan toch niet genoeg zijn gevoelens verwoorden en mee een oplossing zoeken. Maar he, al bij al gaat t wel goed. En merci voor de andere teksten, ga die ook eens lezen. Nog veel plezier met je schatjes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie, ben benieuwd naar die echte peuterpuberteit want tot nu valt het nog goed mee! Maar mensen maken we altijd wel wat bang, over bevallen, over babies,over de moelijke nachten enz en uiteindelijk blijkt alles gewoon vooral heel leuk en niet zo 'zwaar' te zijn...

      Verwijderen
    2. Ja, je zult zien dat die peuterpuberteid ook wel zal meevallen. Als ze zich goed in hun vel voelen (wat ik denk dat bij thuisgeboren, gedragen, geborstvoede kindjes heel erg het geval is), dan gaat dat redelijk, hoor. En als ze wel moeilijk doen, kijk eens rond, je bent niet de enige ouder met een lastige peuter af en toe :-). 't Is zoals je zegt vooral leuk, het geen ze allemaal weer bijleren en dat praten, dat vind ik echt super.
      Dat van de koemelk heeft me ook doen nadenken trouwens. Sowieso eet ik niet veel zuivel (sojamelk, sojaboter, sojaroom), maar het gebeurt wel af en toe (kaas, ijs met de feestdagen...). Ik wist niet dat het ook zo'n impact had op de moedermelk. In het begin gaf Annabel zelden terug en boertjes kwamen altijd direct en de voorbije weken was dat anders, wel teruggeven en lastig omdat er nog iets niet goed zat. Ik dacht na: maandag warme choco gedronken, dinsdag witte saus gegeten. Gisteren heb ik dus niks koemelk gegeten of gedronken en gisteren heeft ze opnieuw niks teruggegeven, de hele dag niet. Straf zeg.

      Verwijderen
    3. Koemelk is zware kost, voor kalveren, met grote hoofden , die snel dik en groot moeten worden....niet voor mensenbabies en ook niet voor onze darmen, ik mis chocolade wel...ik kan precies niks lekkers meer eten, goed dieet dat wel. Het kan goed zijn dat ze meer last heeft door zuivel maar evengoed door de leeftijd waar ze nu opzit, meer krampen, reflux rond twee maanden

      Verwijderen
  8. Zoooo'n herkenbaar verhaal. Mijn 1ste dochter was een hele makkelijke baby, eten, slapen, eten, slapen, zo de hele dag door. Ze is nu 3. Mijn 2de dochter, nu 6 weken, is een hele andere. Ze houdt ook van rust, maar ook van vele knuffelmomenten. Ze heeft veel last van krampjes en lang leve de draagdoek! Ze woont er practisch in :-)
    Ik ben ook thuis met haar, vind het zalig om van mijn 2 meisjes te genieten!
    Geniet er nog van!
    grtjs Saartje

    http://saartjeathome.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel interessant om te lezen. Het boek van Alfie Kohn ligt hier klaar, maar ik ben nog niet begonnen. Mijn dochter is nu 16 maanden en begint erg te zoeken wat ze allemaal kan en mag.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is vooral belangrijk om nooit het kind zelf te veroordelen, maar wel het gedrag dat hij stelt. 'Jij bent stout' is dus absoluut uit den boze. Want hiermee straf je het kind en niet het gedrag zelf. Je kan bijv. beter zeggen: 'kindjes pijn doen is niet zo flink'. Hier wordt het pijn doen veroordeelt en niet het kind.
    Heel wat pedagogen zien het zo, en ook wij kleuterjuffen passen dit toe. Je zal je erg kunnen vinden in het ervaringsgericht onderwijs.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. oh ja dat probeer ik, blij te horen dat in onderwijs ook zo toegepast wordt! ik zou zo een school wel zien zitten maar praktisch gaan we voor een schooltje in de buurt, er is een freinet school maar dat is steeds omrijden (met auto) ipv fietsen nr school in de buurt

      Verwijderen
  11. Je hebt het precies over mijn zoontje van 16 weken inclusief de koemelk allergie. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ook geen chocolade en andere lekker dingen dan voor jou?

      Verwijderen
    2. Géén chocolade en ander lekkers. Maar niet erg, als zoonlief daarmee geholpen is :)
      Ik heb het vooral moeilijk met geen kaas eten. Ik ben verzot van kaas.. En vooral dan nog bij een lekker bord pasta.. Njammie! Maja ;)

      Verwijderen
  12. Ik herken mijn dochtertje (vandaag 4 weken) exact in die van jou! Ze kan ook niet tegen koemelk dus ik sta al even op een soya dieetje. Ook slaapt ze max 3u en heeft ze veel aandacht en knuffeltjes nodig. Enkel de rust zit er niet in, ze is gek van muziekjes en geluid. Waarschijnlijk omdat ze in mijn buik veel naar muziek heeft moeten luisteren. Ze is ook heel beweeglijk en ze zou zelfs al willen kruipen lijkt het soms. Ook de poezengeluidjes komen me bekend voor :-) het is snachts ook soms vermoeiend omda ze ook steeds wil eten. Maarja ze zijn zo cute en lief, speciale baby zeg ik dan maar ik hou doodgraag van haar!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. En gelukkig worden ze niet als 2-jarige geboren, dus heb je tijd om als ouders te groeien in je opvoedkunde... Nu doen wij dingen ook alweer heel anders dan 'vroeger' en we zijn nog geen 7 jaar bezig... Take your time, het feit dat je er bewust mee bezig bent, is al perfect!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toch niet simpel, ben n beetje bang voor het schoolverhaal, gaat het niet te streng zijn? Gaat hij het wel leuk vinden? Enz

      Verwijderen
  14. Bedankt voor de interessante links. Ik neem me voor me er ook in te verdiepen.
    en wat een mooie draagdoek! Hoe weet je welke maat van draagdoek je nodig hebt? Ik vind dit niet onmiddellijk terug.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maat 6 is de standaard maat, geschikt om alle knoopmethodes mee te doen als je kledingmaat 36 tot en met 44/46 hebt. Bij maat 34 of kleiner hou je meer doek over, deze “staarten” kun je nog een keer om je middel slaan. Veelgebruikte knopen zijn de Front Wrap Cross Carry, de Double Hammock en de Back Wrap Cross Carry.

      http://dragenenzo.nl/geweven-draagdoek/maatinformatie-geweven-draagdoek/

      Verwijderen
    2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    3. Deze is een yaroslings, niet duur en heel fijn

      Verwijderen