De placenta, een beetje vreemd onderwerp misschien om over te bloggen, zo tussen de haakwerkjes en babyspulletjes door, maar ik vind dit super interessante en ook belangrijke informatie om te weten als je gaat bevallen.
In de meeste gevallen, (in het ziekenhuis waar ik werkte en al de ziekenhuizen waar ik stage deed als vroedvrouw) wordt de navelstreng meteen na de geboorte afgeklemd en doorgeknipt, een standaard routine die men uitvoert, maar die niet zonder gevolgen is.
Door de navelstreng door te knippen wordt de baby gescheiden van de placenta die hem 9 maanden heeft gevoed. Naast voedingsstoffen scheidt dit orgaan ook alle vitale hormonen af, nodig om de zwangerschap te behouden en voor te bereiden op de borstvoeding. Als de geboorte nadert, voorziet het de baby van antistoffen als bescherming voor de eerste drie maanden van het leven. Er vindt een voortdurende uitwisseling van bloed plaats tussen placenta en baby, deze uitwisseling gaat nog verder nadat de baby al geboren is en de navelstreng nog aan het 'kloppen' is.
Een grote hoeveelheid bloed zit op dat moment nog in de navelstreng en de placenta (dit is nog een groter percentage bloed bij premature baby's). Als je dan na de geboorte de navelstreng meteen doorknipt kan dit bloed niet terug naar de baby vloeien. Dit bloed behoort echter toen aan de baby en bevat belangrijke voedingsstoffen, het doorknippen kan traumatisch zijn voor een baby en de baby loopt een groot deel van essentiële stoffen (zuurstof, ijzer, hormonen, stamcellen, vitaminen, mineralen) mis.
Als je de navelstreng laat uitkloppen, krijgt de baby nog zuurstof binnen via de navelstreng waardoor die geleidelijk kan wennen aan het 'ademhalen', wat beter is dan in een 'schok' aangewezen te zijn op de nieuwe ademhaling. Voor de gezondheid van je baby is het dus van groot belang de navelstreng te laten uitkloppen. Placentahormonen zijn ook bekend om te helpen bij het bindingsproces tussen moeder en kind in de weken na de geboorte.
Het duurt tussen 5 en 60 minuten vooraleer de navelstreng volledig is uitgeklopt, tot dan kan je gewoon afwachten. Zelfs tijdens een keizersnede kunnen artsen 1 tot 3 minuutjes wachten als je het vraagt. Deze 180 seconden kunnen jouw baby's leven veranderen. Wanneer de navelstreng niet wordt doorgeknipt, mag de baby in een rustig tempo de scheiding tussen hem en de moeder compleet maken. In 2008 bleek uit een onderzoek van twee artsen dat bij vroeggeborenen drie minuten langer wachten met het doorknippen van de navelstreng, de helft van het aantal bloedtransfusies scheelt. Er is dus geen enkele reden voor om de navelstreng door te knippen (in een situatie zonder complicaties).
Een grote hoeveelheid bloed zit op dat moment nog in de navelstreng en de placenta (dit is nog een groter percentage bloed bij premature baby's). Als je dan na de geboorte de navelstreng meteen doorknipt kan dit bloed niet terug naar de baby vloeien. Dit bloed behoort echter toen aan de baby en bevat belangrijke voedingsstoffen, het doorknippen kan traumatisch zijn voor een baby en de baby loopt een groot deel van essentiële stoffen (zuurstof, ijzer, hormonen, stamcellen, vitaminen, mineralen) mis.
Als je de navelstreng laat uitkloppen, krijgt de baby nog zuurstof binnen via de navelstreng waardoor die geleidelijk kan wennen aan het 'ademhalen', wat beter is dan in een 'schok' aangewezen te zijn op de nieuwe ademhaling. Voor de gezondheid van je baby is het dus van groot belang de navelstreng te laten uitkloppen. Placentahormonen zijn ook bekend om te helpen bij het bindingsproces tussen moeder en kind in de weken na de geboorte.
Het duurt tussen 5 en 60 minuten vooraleer de navelstreng volledig is uitgeklopt, tot dan kan je gewoon afwachten. Zelfs tijdens een keizersnede kunnen artsen 1 tot 3 minuutjes wachten als je het vraagt. Deze 180 seconden kunnen jouw baby's leven veranderen. Wanneer de navelstreng niet wordt doorgeknipt, mag de baby in een rustig tempo de scheiding tussen hem en de moeder compleet maken. In 2008 bleek uit een onderzoek van twee artsen dat bij vroeggeborenen drie minuten langer wachten met het doorknippen van de navelstreng, de helft van het aantal bloedtransfusies scheelt. Er is dus geen enkele reden voor om de navelstreng door te knippen (in een situatie zonder complicaties).
Het kan dus ook anders..
Bij een halve lotusbevalling laat men de navelstreng volledig uitkloppen om hem dan pas door te knippen (er moet geen klem meer op want er zit geen bloed meer in). Het kan dat de moederkoek nog niet geboren is op dat moment. Als de placenta wel al geboren is kan deze in een doosje of doek langs de baby gelegd worden zodat die verder kan uitkloppen.
Bij mij ging het twee keer op deze manier, de moederkoek werd snel geboren na de baby en klopte dan nog een half uur uit. Zo konden voedingsstoffen worden uitgewisseld (zie foto).
Bij mij ging het twee keer op deze manier, de moederkoek werd snel geboren na de baby en klopte dan nog een half uur uit. Zo konden voedingsstoffen worden uitgewisseld (zie foto).
Bij een volledige lotusbevalling wacht je tot de placenta is ingedroogd en de navelstreng vanzelf afvalt (na een paar dagen), de placenta wordt dan in doeken gewikkeld en blijft verbonden aan de buik van de baby.
'Lotusbaby's' zijn vaak de eerste tijd heel rustig en tevreden. Meestal komen ze na de geboorte niet onder hun geboortegewicht, zoals de meeste baby's en hebben ze minder met ziektes te kampen.
Als je bevalt in een ziekenhuis heb je recht op een 'geboorteplan', wat veel mensen niet weten. Je zet op papier wat je graag wel en niet wil bij het moment van de geboorte (bijv de houding waarin je wilt bevallen, geen knip, baby meteen aan de borst leggen voor er vitaminen en oogdruppels gegeven wordt enz). Hierin kan je laten weten dat je graag de navelstreng wil laten uitkloppen, het kost maar enkele minuten 'tijd', ook bij een keizersnede.
De gynaecoloog zal je deze info niet snel vertellen, met wat geluk heb je een heel goede vroedvrouw die je informeert...ik wist deze informatie ook pas nadat ik zelf twee keer thuis beviel en kwam het, raar maar waar, in geen enkele verloskundeboek tegen tijdens mijn studies. We leerden dat zodra de baby eruit is, de navelstreng direct moet worden doorgeknipt en dat de placenta binnen één uur geboren moet zijn.
*Wie meer info wil over dit thema kan hier wat lezen.
* In dit filmpje '90 seconds to change the world' spreekt Dr. Alan Greene voor TEDxBrussels over het uitkloppen van de navelstreng (slecht 1,5 minuten wachten) en de grote verschillen die dit zou maken voor de mens, indrukwekkend!
De moederkoek, een levensbelangrijk orgaan dus tijdens zwangerschap en geboorte, verdient wel wat meer respect dan zomaar onder 'ziekenhuisafval' in de vuilbak gekieperd te worden :) In veel culturen wordt de placenta geeerd en soms zelfs gezien als overleden tweelingbroertje of- zusje en ritueel begraven. De placenta van Viktor werd begraven in de tuin van mijn ouders (we hadden toen geen eigen tuin) en die van Stella zit nog in de diepvries om er een boompje op te planten.
Het laten uitkloppen van de navelstreng heeft ontzettend veel voordelen en je hoeft er niets voor te doen, het kost geen geld, het enige wat je ervoor nodig hebt is een beetje tijd, en mensen rondom je met een beetje geduld.
Hadden jullie een (halve of hele) lotusgeboorte? Werd er de navelstreng meteen doorgeknipt als de baby op de buik werd gelegd? Wat deden jullie met de placenta?
Interessant! Bij mijn eerste bevalling heb ik navelstrengbloed aan de bloedbank gedoneerd, en toen heb ik nog gevraagd of de baby dan niets zou 'missen'...maar is dat dan wel het geval? Kan je dan beter geen navelstrengbloed doneren?
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenVoor patiënten met leukemie (of andere bloedziekte) biedt een transplantatie met stamcellen vaak een laatste kans op overleven. In dat opzicht is het wel sjiek als je het doneert, maar Ik vraag me af wat te gevolgen zijn voor de baby's als we allemaal navelstrengbloed doneren, creeren we dan geen nieuwe problemen? Aangezien de natuur dit bloed voorzien heeft voor de baby
Verwijderende tekst van de eerste reactie vond ik online, ik ben dus niet tegen navelstrengdonatie!
VerwijderenTwee keer bevallen met een geboorteplan (staat standaard op de website van het ziekenhuis) maar ik heb toch ook telkens nog minutenlang met dat ding gelegen... (werd nadien ook gewoon weggegooid, ik ben meer voor de inhoud dan voor de verpakking) :-)
BeantwoordenVerwijderenKleine opmerking over 'het gebrek aan zorg voor moeder en kind' bij het afgeven van bloed voor de donatie. Ik heb de eerste keer een afname kunnen doen (tweede keer niet wegens te zwaar vervuild vruchtwater) en ondertussen werden zowel kind als ik perfect opgevangen en verzorgd hoor.
En fijn dat je dit allemaal zelf doet en wilt vertellen, maar onze kinderen gaan geen moment ongezonder zijn of minder gehecht doordat wij niet met onze placenta in een bakske hebben gelegen.... ;-)
Zoals je typt komt het over alsof de meerderheid van de vrouwen slechte moeders zijn omdat ze 1) niet thuis bevallen en 2) direct hun kind traumatiseren en al het goede ontzeggen door de navelstreng door te knippen. En dat is niet zo.
Ik vind het sjiek dat je dat allemaal doet en er over wilt vertellen, maar je stelt de meerderheid van de moeders wel in een 'kwaad daglicht' (terwijl dat helemaal niet zo is want er is niks slechts aan onze ziekenhuizen en manier van bevallen) en dat kan de bedoeling niet zijn denk ik.
Ieder zijn ding nog altijd, niet waar? We willen nog altijd allemaal hetzelfde: gezonde, gelukkige kinderen. De een bevalt liever in een zwembadje in de living om het dan alleen te doen, de ander liever (zittend) in een bed in het ziekenhuis om dan dagenlang met gediplomeerde zorg omringd te worden. Ach ja.
Dit is enkel informatie vanuit onderzoek, die ik interessant vond om te weten. Ik schrijf nergens dat kinderen die dit niet hebben niet goed gehecht zijn, wél dat er hormonen in de moederkoek zitten die hechting kunnen bevorderen. dat is iets heel anders. Geboorteplannen worden niet standaard opgevolgd in de meeste ziekenhuizen. je moet al wat geluk hebben daarmee.
VerwijderenBij een thuisbevalling ben je niet 'alleen' hoor maar zijn er continu meerdere gediplomeerde mensen aanwezig. Ik begrijp dat dit voor vele mensen geen standaard keuze is, vandaar dat ik er graag over schrijf; Omdat veel mensen zeggen achteraf; Had ik dat geweten... ' Was ik maar beter geinformeerd' of ' Had iemand me dit maar verteld'. Ik krijg veel mailtjes van mensen die het leuk vinden, deze informatie en ook voor 'andere' keuzes gaan gaan in de toekomst.
en inderdaad, als je de navelstreng meteen doorknipt, placenta in de vuilbak gooit, zal je niks merken aan je kind!
Nancy en Bart,
Verwijderenje typt je reactie relativerend en met veel smilies, maar er is nog een verschil tussen "ieder die zijn ding mag doen" en denegrerend reageren op de weloverwogen keuze van een mama die het beste wil voor haar kind en de bevalling doet op de manier waarop de natuur het voor ons bedoeld heeft. Je schrijft dat je in een ziekenhuis dagenlang met gediplomeerde zorg omringd wordt, maar geloof me, bevallen is in Vlaanderen althans een zeer medische aangelegenheid geworden waar men met allerlei middeltjes de dingen wat sneller wil doen gaan of wil beïnvloeden. Door al dat geforceerd gedoe, CREËREN ZE ZELF de problemen waarvoor ze zwangere vrouwen waarschuwen. En dan zeggen die achteraf "maar goed dat we in het ziekenhuis waren.." Dat is toch absurd?
Begrijp me niet verkeerd, ziekenhuizen doen goed werk, maar hopelijk ziet de medische wereld binnenkort in dat ze enkel paraat moeten staan als er iets misloopt, en niet dat ze het hele gebeuren naar hun hand moeten zetten. Persoonlijk ben ik ook voor thuisbevallen, maar voor zij die het "risico" niet aandurven of bij risico bevallingen (zoals stuitligging, tweelingen etc,) ben ik voorstander van een moederhuis of geboortehuis, apart van het ziekenhuis (maar bv. een ziekenhuis of professionelen in de buurt). Dat er volgens jou "niets slechts is aan onze ziekenhuizen en onze manier van bevallen", zegt veel over hoeveel je weet over bevallen in ziekenhuizen (of over het alternatief). Er gaan tegenwoordig veel stemmen op (intern in diezelfde ziekenhuizen!) voor een ander beleid!!!!
Bovendien vind ik niet dat Tiene door haar blog andere moeders in een kwaad daglicht zet. Ze informeert moeders, opent deuren naar een andere manier van kijken tegenover o.a. bevallen, en die moeders kunnen dan zelf hun eigen beslissing nemen.
Zo, dat moest ik even kwijt.
Dag Liselotte,
VerwijderenIk zou het niet beter kunnen verwoorden! Zo vaak wordt er ingegrepen bij een natuurlijk proces waardoor er problemen gecreëerd worden. En inderdaad, steevast wordt dat dan gevolgd met: 'al chance dat ik in het ziekenhuis was, WANT,...., en dan komen de grootste horror verhalen. Ik heb zelf drie kinderen op de wereld gezet, waarvan de laatste thuis, en de tweede in het ziekenhuis, maar onder begeleiding van een gediplomeerde vroedvrouw. :) Als ik de klok kon terugdraaien kwamen ze allemaal thuis. Lekker gezellig en in intieme kring. En veel minder last van baby blues, waar ik bij de eerste enorm veel last van had.
En Tiene, blijf je kennis delen, en je verhalen vertellen. Als je er al 1 iemand mee verder helpt is dat al 1 iemand die je een fijne ervaring/bevalling bezorgt.
In mijn geboorteplan stond dus wél dat ik wou dat de navelstreng uitklopte, maar geen idee of dat ook daadwerkelijk gebeurd is. Ik was "too out of it" om op dat moment nog te beseffen wat er met die placenta gebeurde en Klaas weet alleen nog dat hij hem wel heeft mogen doorknippen. Ik heb spijt van heel die bevalling. Da's nog altijd onverwerkt bij mij. De placenta had ik bij nader inzien willen bewaren om idd later een boompje op te planten. Oh well.
BeantwoordenVerwijderenoh jammer, hopelijk hielden ze er rekening mee. Indien je ergens spijt van hebt, kan je alnog met een vroedvrouw daarover praten, dat is wel belangrijk om die dingen te verwerken, evt naar volgende zwangerschap/bevalling toe of gewoon voor jezelf? Het uitkloppen gebeurt nu nog maar heel zelden in de praktijk, dus bij de meeste bevallingen zal het niet gebeuren (toch niet langer dan enkele seconden)
VerwijderenAls ik de volgende keer zwanger ben, ga ik al héél vroeg een zelfstandige vroedvrouw zoeken om een thuisbevalling te bespreken. Ik ga haar dan ook mijn geboorteverhaal doormailen, zodat ze ook weet wat er vorige keer allemaal misgelopen is en waarover ik nu dus wellicht twijfels en angsten zal hebben. Lijkt me wel goed als ze die achtergrondinfo heeft. En dan ga ik jou natuurlijk een berichtje sturen, voor een beetje hulp bij de zoektocht naar "een goedje". :)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het delen van de informatie Tiene!!!! Zoals je kan lezen in één van de reacties, zijn nog veeeel te weinig mensen op de hoogte over wat goed voor ons is. Ik heb het geluk gehad dat ze in het ziekenhuis inderdaad wat langer gewacht hebben om de navelstreng door te knippen, maar dat was alleen omdat ik er expliciet naar gevraagd had op voorhand. Het zou een standaard procedure moeten zijn, en niet een voorrecht van de meer-belezen bevolking...
BeantwoordenVerwijderenamai goed dat je daaraan dacht! ik zou er niet aangedacht hebben als ik zelf geen vroedvrouw was, zou gewoon alles 'ondergaan' in het ziekenhuis...zoals de meeste mensen denk ik
VerwijderenIk heb een haatrelatie met de placenta. Ik heb een aandoening waardoor ik (in het kort gezegd) de placenta afstoor. Hierdoor kreeg de baby tijdens de zwangerschap steeds minder en minder eten. Inleiding op 36 weken als gevolg. Samen met de baby kwam de placenta ermee uit. Navelstreng meteen door omdat mn dochter moest gereanimeerd worden. Het is gelukkig allemaal zeer goed gekomen. Maar door deze aandoening angst voor een tweede kindje...
BeantwoordenVerwijderenIk ben jaloers op je bevallingen maar voel me geen slechte mama omdat ik dit (mijn wens) niet heb kunnen doen. Ik ben in het ziekenhuis bevallen (wel zonder epidurale en op de manier dat ik wilde) maar wel in het ziekenhuis, en maar goed ook anders was er van mn kleine drolleke geen sprake.
Ik lees jou blog graag omdat ik me herken in vele zaken: langdurig bv (niet evident op 36 weken met een dochter op intensive care de eerste dagen dus door kolven in gang gezet, I might add) cosleepen, draagdoek etc.
Ik vind de "aanval" van Nancy niet zo mooi. Ik heb nooit het idee gekregen dat je op andere ouders neerkijkt maar idd eerder als zeer goed infobron.
Doe vooral zo verder, ik weet dat er velen er veel aan hebben. Ik begrijp ook niet dat mensen die zich slecht voelen door je woorden je blog lezen.
dag femke, wat had je dan, pre-eclampsie? HELLP syndroom? amai niet min dan jouw zwangerschap, maar goed dat je in zo een geval in het ziekenhuis was voor een inleiding! zo zie je maar, de natuur is niet altijd alleen maar positief he; ik snap dat je angst hebt voor een tweede zwangerschap. heb je nu meer kans op dezelfde afwijking?
VerwijderenMijn bedoeling is absoluut niet om mensen slecht te doen voelen, ik werk al tien jaar tussen gezinnen en merk gewoon dat veel mensen niet geinformeerd zijn met juiste info, en dat vind ik altijd jammer, vandaar af en toe eens een blogje over die dingen, merci voor de support!
placentaire intervillositis.zeldzaam en idd grote kans op dezelfde afwijking. (interessant voor jou als vroedvrouw kan ik denken) Ook al 5 miskramen achter de rug (waarschijnlijk deels te verklaren door die afwijking) en niets aan te doen want te weinig bekend. De natuur heeft idd een zeer zwart kantje helaas. Komt er nog bij dat mijn lief drager is van trisomie 13, dus ook punctie op 15 weken. (ik ben een goede case study :-)) Ik kus nog elke dag de hemel als dank voor mn prachtige gezonde dochter en besef maar al te goed dat kinderen een enorm groot wonder zijn. Dat heb jij ook, ook al ging het (ogenschijnlijk en voor mij)in jou geval supereasy.
Verwijderenoh ik ken het niet, of ben het al vergeten wat het is...een gezonde dochter is dan iets om dankbaar om te zijn inderdaad!!
Verwijderenin gasthuisberg te Leuven was er ook maar 1 prof die het kende en die moest het ook nog opzoeken. Wel dankzij de placenta te weten gekomen wat het probleem net was dus die heeft zn dienst toch een beetje bewezen :-)
VerwijderenBij de eerste bevalling een geboorteplan geschreven maar daar is in het zkh geen moment naar gekeken. Ging ook totaal niet hoe ik wilde. Veel te weinig geduld van de verloskundigen dus vruchtwater handmatig gebroken en later weeënremmers toegediend en of ze de navelstreng hebben laten uitkloppen weet ik niet. Veel te medisch naar mijn idee. De tweede keer ging alles natuurlijk en had ik mijn eigen verloskundige erbij. Navelstreng laten uitkloppen (paar minuten). Jammer dat ik me er te laat in verdiep, beide placenta's zijn weggegooid :( Ik zou ze nu ook langer vast laten. Je ligt toch nog even samen, waarom dan meteen knippen?
BeantwoordenVerwijderenZo leuk dat je tweede ervaring totaal anders was! jammer he dat ze zo weinig geduld hebben, ik werkte zelf in een ziekenhuis en kan je vertellen, je hebt echt te weinig tijd, soms 5 vrouwen die tegelijk bevallen (en de dokters die willen dat levr tegen 17u bevallen is enz), echt beter dus met persoonlijke vroedvrouw zoals bij jou. Die kan dan ook jouw wensen verdedigen he.
VerwijderenBedankt om dit te delen van ons. Dit wist ik nog niet. Als er ooit een derde komt ;), denk ik hier aan! Ik ben zelf ook een bv, draagdoek mama en wou geen epidurale enz. Ieder zijn keuze, maar hier voel(de) ik me best bij en nog steeds. Hoe iedereen het ook doet, zo belangrijk is: zorg voor een warm nestje en vertroetel de baby maar (ik zei niet: alles toegeven aan de 2-jarige hé) :), werkende met hechtingsgestoorde kinderen, weet ik toch een héél klein beetje waarover ik spreek.
BeantwoordenVerwijderenAnnie
ja he zo veel mogelijk knuffelen!!
VerwijderenTiene. Ik vind je een held dat je zoiets op je blog plaatst. Als vroedvrouw zijnde weet je het het beste en je geeft veel nuttige informatie want velen vrouwen worden hier totaal niet over geïnformeerd (ik zou me er zelf nooit aan wagen) . Ik wist dit enigszins, maar toch is het zeer moeilijk wanneer je in een ziekenhuis bevalt om op dat moment je eisen te stellen. Zo zijn er dokters die echt niet willen dat je op een stoeltje bevalt (hurkend)en er zijn er zelfs die het gewone bed niet zien zitten. Ik spreek uit ervaring (tot mijn grote spijt). Laat staan dat er gyns zijn die een uur zouden willen 'wachten'. Bij ons is het slechts één keer gebeurt (weinig hé op tien keer). Eén keer omdat ik bijgestaan werd door mijn ongelooflijke lieve vroedvrouw die ik eeuwig dankbaar zal zijn. Dankzij haar heb ik ook één keer in mijn eigen gewilde houding kunnen bevallen (op een stoeltje hurkend).
BeantwoordenVerwijderenIn het ziekenhuis bij een gyn is dit echt ondenkbaar. Zelf raad ik iedereen een vroedvrouw aan, maar zelf ben ik ook bij de gyns (moeten)bevallen. Elke keer wou ik thuis bevallen (behalve de laatste keer), maar geen enkele keer is het gelukt.
Ik ben er gelukkig niet triestig van en voel mij zeker niet minder waard omdat het niet gegaan is zoals het eigenlijk allemaal zou moeten gaan.
Integendeel. Ik moedig je aan om je verhalen te blijven vertellen over natuurlijk bevallen, borstvoeding, enzovoorts, ...
En de moederkoek vind ik zelf het aller-allerbelangrijkste tijdens een zwangerschap. Ik heb allemaal 'zware' kindjes gehad dankzij zeer goed werkende moederkoeken en één keer heb ik een lichter kind gehad (maar3,3kg). Toevallig was er toen iets mis met de navelstreng naar die koek. Dit lichter kind kwam in vergelijking met haar broers en zussen ook drie weken eerder op deze wereld. Kerngezond. Dat gelukkig wel!
lichter kind wauw :-) . de mijne was 1,9 kg :-)
Verwijderenik weet het, dat dokters willen dat je op de tafel ligt/zit met benen in de steunen terwijl het zo veel meer respectvol is om verticaal te bevallen. Hier in het ziekenhuis is de baarkruk trouwens enkel vor de show, erg he, wordt niet gebruikt in de prakrijk omdat de arts niet op zijn knieen erlangs gaat zitten hoor. Ik verwijt artsen niet dat ze geen uur 'wachten', die mensen hebben werk genoeg, operaties, raadplegingen enz, maar ze moeten de bevallingen teruggeven aan de vroedvrouwen, die wél tijd hebben, Die tendens komt er wel terug met al die besparingen in de ziekenhuize enz... terug naar hoe het zou moeten, de 'normale' bevallingen bij de vroedvrouw! De moederkoek verdient echt veel respect he: ) ze eren die koek in vele delen van de wereld omdat het zoiets speciaals is! en de navelstreng is de life-line van de baby, vol met zuurstof!
Verwijderen@Femke. In vergelijking met haar broers en zussen was zij mijn lichtgewicht :-). Dat waren nl kanjers van 4,9 kg, 4,7kg, 4,5 kg, 4,4 kg : dat waren de vier zwaarste. En geen suiker. Gewoon een goed werkende koek. Ons Liesje vond ik dus echt een 'kleintje' ;-).
Verwijderen@Tiene: ik geef je overschot van gelijk. Ik vond het bij mijn laatste zwangerschap erg dat de gyn nooit echt goed naar mij luisterde (en ik heb het zeer lastig gehad zowel fysiek als emotioneel) of gewoon zijn assistent me even liet 'onderzoeken'. Ze hebben inderdaad eigenlijk geen tijd en het is fantastisch dat ze er zijn bij dringende moeilijke zwangerschappen en bevallingen (ik schijn trouwens met mijn veelvuldige zwangerschappen ook een gevaarlijk geval te zijn). Mijn vroedvrouwen hadden altijd tijd voor mij.En dankzij het feit dat Delphine de hele tijd aan mijn zijde stond mocht ik op rondlopen en uiteindelijk op dat krukje bevallen. Gelukkig zijn er foto's van :-). Het was erg mooi. Daarna is dat nooit meer gelukt door de gyns die dit echt niet wilden. Ik heb bij mijn laatste bevalling ook de moederkoek laten fotograferen en dat vonden ze daar maar raar dat ik dat vroeg. Maar ik heb toen ook gezegd dat dit zo belangrijk was. Slechts twee koeken zijn meegegaan naar huis en daar word ik wel wat sentimenteel van. Want ja. Het is iets zeer belangrijk !! Eén keer is er ook een boom op geplant :-).
En ik hoop dat mijn dochters met vroedvrouwen zullen bevallen.
geweldig gewoon uw ervaring! echt zonde dat andere mensen iets over uw bevalling mogen beslissen he, zo een belangrijke gebeurtenis, ik had ook fotos van die moederkoeken hoor, heeft iets speciaals voor mij!
Verwijderenin ziekenhuis werd er vaak getrokken aan de navelstreng en daar kwam dan veel bloed aan te pas enz, en mijn waren zo schoon proper in de vliezen geboren, dat moest ik toch vastleggen :) we gaven in ziekenhuis toen wel moederkoeken mee naar huis aan de mensen die dat wilden , maar niemand vraagt ernaa als je geen info geeft..
Dat is weer een blogpost om te delen! Je bereikt er veel mensen mee en dat is top!
BeantwoordenVerwijderenHier ook tweemaal een halve lotusbevalling.
Eerste maal onder begeleiding van een zelfstandige vroedvrouw maar in het ziekenhuis. Gelukkig was zij er om de andere (ziekenhuis)vroedvrouw wat in te toomen. Ik beviel er op de baarkruk in een verloskamer met kaarsjes. Door de bekkeninstabiliteit die ik toen had, had ik onmogelijk op de tafel kunnen liggen. Toen de zoon er eenmaal was, kreeg ik hem direct bij mij met een lading tetradoeken en liet de vroedvrouw ons doen. Enige tijd later (geen besef van tijd meer) werd ik met zoonlief, een nog vasthangende navelstreng en dito placenta toch even op bed gelegd. Niet veel later kreeg ik nog een perswee en kwam de placenta. Ongeveer gelijktijdig was de navelstreng uitgeklopt en werd hij doorgeknipt.
Mijn tweede bevalling ging snel en gebeurde thuis onder begeleiding van dezelfde vroedvrouw en haar collega. Heel rustig en sereen in een kamer die nog volledig overhoop lag en met enkel het nachtlampje aan. 4 persweëen en alles was in orde :) 1x en de vliezen braken, 2x om de dochter eruit te krijgen en weer een tijdje later nog eentje voor de placenta. Ook hier weer werd de navelstreng pas doorgeknipt na het uitkloppen (sneller dan bij de zoon denk ik). Het was goed zo, voelde aan zoals het hoorde, natuurlijk.
Maar ik zou de info ook nooit gekregen hebben als ik bij een gynaecoloog bevallen was. Ik ben zó blij dat ik dit vroedvrouwenduo heb leren kennen want bevallen zoals nu doorsnee gebeurd... Dat voelde niet goed voor mij, dat pàste niet!
Ik probeer dit ook mee te geven aan vriendinnen, collega's,... Maar er zijn er maar weinig die hier oren naar hebben, vinden het "voor geitenwollen sokken". Daarom ook weer dankbaar voor deze blogpost :)
Probeer hier zelf steeds wat bij te leren over bevallen, borstvoeding, voeding na de borstvoeding en de invloed op de gezondheid. Helaas kan ik er niet zoveel mee doen op professioneel vlak. Ik ben 'maar' kinderverzorgster en heb niet de juiste diploma's om mee verder te werken. Misschien ooit wel, ik hoop het :-)
bedankt voor je reactie, welk ziekenhuis was dat, ben nieuwsgierig! in België? St Vincentius?? ik heb ook extreme bekkeninstabiliteit en kan enkel verticaal of op handen en knieën bevallen, kon zelf de laatste keer bij de gynaecoloog onmogelijk op zo een tafel gaan liggen en ben erna ook niet meer teruggegaan, in ziekenhuis zou dit serieus probleem zijn! zowiezo is rechtop veel beter, gaat veel vlotter met de zwaartekracht mee hé. geweldig om jou verhaal te horen! en blijf zeker praten tegen mensen rond je hierover, je inspirereert er anderen door...ook al kinderverzorgster, zeker weten! ik ben graag geitewollensok als ik weet dat ik beste voorheb met mijn babies :)
Verwijderenblij te horen dat er nog lotusgeboortes waren!
Dat was het Heilig Hart ziekenhuis in Lier. Toen... Kort na de bevalling van mijn zoontje (jan. 2011) heeft het ziekenhuis beslist om niet meer samen te werken met zelfstandige vroedvrouwen :( De vroedvrouwen in kwestie vonden zelf ook dat de samenwerking steeds minder vlot ging. Toen ik zwanger werd van mijn dochter was de keuze voor mij snel gemaakt: thuis, een ander ziekenhuis OF hun nieuwe Birth & Breakfast. De wederhelft koos voor optie 2, ikzelf voelde steeds meer voor optie 3. Toen het zover was werd het optie 1. We zouden in beide andere gevallen waarschijnlijk te laat komen en onderweg moeten bevallen :-)
VerwijderenIk vind het zelf wel een beetje spijtig dat er zo weinig mensen op de hoogte zijn dat bevallen ook anders kan. Zonder medicatie, zonder ingrepen, zelfs in sommige ziekenhuizen voor zij die er anders niet gerust in zijn! Uiteraard moet er ingegrepen worden als het écht nodig is.
En die bekkeninstabiliteit: f*ck zeg, dat was vreselijk! De gynaecoloog vond toen precies dat ik wat overdreef... Het was op zich een toffe hoor zolang het maar medisch gerich was :-)
Ooh en ook leuk: na de thuisbevalling ging ik na een tijdje op controle bij de kinderarts. En die vond een thuisbevalling dan weer super! Haar letterlijke woorden: "in normale omstanigheden is een thuisbevalling zelfs gezonder voor een baby'tje. Hier komt het ter wereld in een ZIEKENhuis. vandaar dat bv het naveltje thuis gewoon mag uitdrogen terwijl ze er in het ziekenhuis toch weer zijn met product en klemmetje..."
Oh was je blij met je keuze dan? Het s toch iets speciaal he zo thuis, wie was je vroedvrouw dan? birth and breakfast ken ik niet, is gewoon poliklinisch bevallen dan?
Verwijderenbekkenpijn is niet min he, heb er nog steeds pijn van, als sinds de bevalling van de eerste, als ik weer kan gaan sporten zal het wel beteren... tis een reden voor mij om niet meer zwanger te worden, we zullen zien ;)
amai wie is die kinderarts??? geweldig gewoon en nog nooit zoiets gehoord. die opmerking van die navel is terecht en zo is het met alles he, alleen maar goei bacteren thuis, geen vreemde handen, geen infectiegevaar enz
Ik had wel een kinderarts die dit zei (vond ik ook wel tof); uw kind is niet te mager of te klein maar gewoon gezond, hij krijgt borstvoeding (was toen meer dan een jaar), de kindjes die kunstvoeding krijgen zijn vaak wat overvoed dus je moet daar niet meer vergelijken.
http://www.geboortehuisdezon.be/birthandbreakfast.php
VerwijderenHier staat de uitleg van de Birth & Breakfast en de vroedvrouwen in kwestie. Ik wou altijd al thuis bevallen hoor maar de man des huizes zag dat niet zitten (er moet maar eens iets mis gaan). Daarom vond ik de B&B wel een leuk alternatief. Alsof het zo moest zijn brak de man des huizes 1,5mnd voor de uitgerekende datum zijn schouder, werd die met 12 bouten gefixt en mocht hij lange tijd niet werken en ook niet autorijden... Dat laatste is ook wel nodig om in het ziekenhuis te geraken ;-) vroedvrouwen zeiden dat ze eventueel wel wilden rijden maar eentje ging ervan uit dat het sowieso een thuisbevalling zou worden. Ze kreeg gelijk en kwam tijdens haar vakantie haar collega assisteren. Niet dat ze veel moesten doen hoor. Ze hadden meer werk om alles mee op te ruimen dan met de bevalling zelf :-) De kinderarts was Dr. Huybrechs. Werkt in Ziekenhuis van Lier en ergens in het Antwerpse dacht ik.
Ook onze huisartsen (praktijk) denken eerder in die richting. Thuisbevallingen vinden ze top (de moeder van één dokter is zelfstandige vroedvrouw), borstvoeding vinden ze vanzelfsprekend en ze komen niet direct met curves, medicamentjes en dergelijke.
Hoe meer ik erover hoor, lees en nadenk, hoe liever ik een job in die richting zou doen. Een geitenwollensokken-kraamzorgcentrum ofzo :D Info, doorverwijzingen, leuke workshops, kraamhulp,... Effe de Lotto winnen en bijscholen!
ikdoe mee :)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHeel interessant! In Nederland is het volgens mij (tenminste bij mijn verloslundigen) beleid om te laten uitkloppen. Weliswaar geen uur, maar wel die 90 seconden. De uitleg erachter nu nog beter lezen is fijn! Geen idee dat het zóveel voordelen had. Bij mijn eerste klopte de navelstreng uit. Mijn tweede dochter had zo een korte navelstreng dat ze niet op mijn buik gelegd kon worden als deze niet werd doorgeknipt. Toen is dus vrij direct doorgeknipt zodat ze bij mij kon liggen. Kijk nog altijd met heel fijn gevoel terug op mijn twee bevallingen (in ziekenhuis maar met mijn verloslundige naast het bed...)
BeantwoordenVerwijderenaja een korte streng dan gaat dat niet! In Nederland zit het qua bevallen toch nog meer in de juiste richting, hier zijn we het noorden een beetje kwijt en is het hard gemedicaliseerd!
VerwijderenWij werden er door de vroedvrouw (bij de prenatale lessen) wel over geïnformeerd, maar jouw verhaal maakt het nog duidelijker. Ik heb de navelstreng meteen laten doorknippen, omdat ik niet wist dat het effectief beter is voor je kind (bloedverlies en dergelijke). Als ik nog eens beval, wil ik dat wel graag in het ziekenhuis, maar met een zelfstandige vroedvrouw aan mijn zij. Ook de arbeid zou ik liefst thuis doen. Nu waren mijn vliezen gebroken en wist ik begot niet wat doen. Stress... Doordat de vroedvrouwen in het ziekenhuis op en af lopen en mijn vriend mij niet rustig kon krijgen ben ik snel gezwicht voor een epidurale. Ik hoop bij een volgende bevalling de natuurlijke wijze te mogen meemaken! En ik stel dan ook zo'n geboorteplan op. Ik had er al van gehoord en wel enkele dingen vermeld, maar je leert toch nog altijd bij: achteraf.
BeantwoordenVerwijderengoed idee! in belgie kan dit maar op enkele plaatsen, informeer je goed waar je eigen vroedvrouw mee mag! vliezen gebroken is geen reden tot paniek, maar ze maken er vaak iets ergs van, als je dan niet goed begeleid wordt is een verdoving een logisch gevolg, zou ik trouwens ook nodig gehad hebben als de vroedvrouw niet cotinu massage enz deed bij mij! ik kon de pijn deze keer aan omdat ik zo veel hulp kreeg tijdens de weeen, als ik alleen zou zijn gelaten op een kamer in het ziekenhuis, al was het maar een minuut was het epidurale geweest hoor!!
VerwijderenHier helaas ook steeds meer hoor Tiene! Ik ben heel blij dat ik twee keer op eigen kracht en rustig kon bevallen zonder al teveel medische poespas, maar nu worden bijvoorbeeld thuisbevallingen ook steeds minder gebruikelijk, en epidurale steeds meer vanzelfsprekend. Helaas! Al moet ik zeggen dat voor sommige mama's ook een zege is dat ze met verdoving kunnen bevallen.
BeantwoordenVerwijderenJa iedereen gaat anders met pijn om. Ik kan zelf ook nergens tegen, maar doordat ik thuis was ging het goed met alternatieve pijnbestrijding, water, massage enz, in ziekenhuis zou ik mss wel een verdoving gehad hebben, doordat ik geen rust kon vinden enz
VerwijderenIk laat de mijne uitkloppen en capsuleren, maar daar zal ik voor de gevoelige zielen maar niet teveel over uitwijden ;)
BeantwoordenVerwijderenhaha inderdaad dat stuk heb ik ook bewust weggelaten.
VerwijderenLaat je het door iemand anders capsuleren? of doe je dat zelf?
En wanneer neem je die capsulses dan? bij een griepje, tijdens regels of gewoon wekelijks?
Ik vind dat wel interessant hoor die dingen :)
Ik ga ze postpartum dagelijks nemen en dan de rest sparen tot ik een hormonaal dipje heb.
VerwijderenIk ga ze laten doen. Ik zou het ook zelf kunnen hoor, want ik heb een droogoven, maar als ik vers bevallen ben, dan zie ik het mezelf niet doen ;) Maar ik heb iemand gevonden (via de groep "vrije geboorte") die het voor mij wil doen.
Oh, ik ben overigens ook vroedvrouw, al bijna 8 jaar ;)
VerwijderenIk kan je deels wel volgen...ook ik studeerde vroedkunde ( en daarna verpleegkunde ) en ben het helemaal met je eens wat betreft draagdoeken,knuffelen,... Maar ik had het tijdens mijn opleiding wel moeilijk met het feit dat je heel erg voor thuisbevalling moest zijn en tegen ziekenhuisbevallingen. Net alsof je dan pas een goeie vroedvrouw was. Mijn eerste zwangerschap was een tweelingzwangerschap...risico dus...maar ik dacht het ook zonder epidurale te doen. Toch was dat wel het beleid van GHB. Steeds epi bij een meerling. En gelukkig, want het draaide uit op een spoedkeizersnede wegens een veel te smal bekken. Misschien een geluk dat het er twee waren, of misschien een geluk dat ik iets meer "medisch minded" ben, want ook zwanger van eentje zou ik nooit geprobeerd hebben van thuis te bevallen. Want stel....stel dat het afliep zoals bij de tweeling... Een uur persen, een dochter die vast zit in het geboortekanaal,....dan is er gewoon geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan.
BeantwoordenVerwijderenThuis bevallen is prima, als alles goed gaat, maar soms beslist de natuur er anders over.
Maar ... Ik vind jouw blog wel super en lees het elke keer met alle plezier want stiekem ben ik toch wat jaloers op jouw "alles gaat vanzelf" visie :-) dus .... Doe zo verder !
oh in onze opleiding was dat niet zo, al snap ik wel dat ze in de opleidng het natuurlijke promoten, wie gaat er anders voor opkomen dan de vroedvrouw? ik ging zelf werken in een ziekenhuis na de opleiding en heb ook niks tegen bevallen in het ziekenhuis, wel tegen de overmedicalisering die de laatste jaren nogal fel aan het gaan is in de verloszalen.In engeland, scandinavie bijvoorbeeld gaat alles nog rustiger aan toe qua bevallen, ook hebben ze birth centers enz, zou hier ook mogen komen!
VerwijderenEen epidurale als must bij een tweeling lijkt me totaal niet nodig, tweelingen kunnen toch gerust natuurlijk, zonder verdoving ter wereld komen. Ik heb het toch vaak meegemaakt. Thuis beval je ook onder stricte voorwaarden, dus al niet bij een tweeling en als je gezond zwanger bent en onder die voorwaarden valt, gebeuren er gewoon minder complicaties, net omdat je thuis bent en geen verdoving hebt en de ingrepen die daar bij samenhangen ( op de rug liggen, monitoring, niet meer kunnen wandelen, infuus met syntocinon doordat weeen minder sterk worden enz)
ik perste trouwens bij de eerste 2,5 uur , wat volkomen normaal was, in ziekenhuis wordt dit zowiezo een keizersnede he, want ge krijgt maar een uur, wat ze al 'lang persen' vinden...kind had gewoon meer tijd nodig.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenWat interessant om te lezen. Ik wist dit allemaal niet! Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen, en denk dat ze daar wel een soort uitklop beleid hebben, aangezien het wel even duurde voordat de navelstreng doorgeknipt werd. Ik mocht ze beide keren gewoon meteen aan de borst nemen. Pas na een minuut of tien (als ik me goed herinner), werd er aan mijn man gevraagd of hij de navelstreng door wilde knippen. Ik ga eens navragen (een vriendin van me werkt in het ziekenhuis waar ik ben bevallen), of dit ook echt het beleid is. Ik had het wel fijn gevonden er wat meer over te weten op het moment zelf.
BeantwoordenVerwijderenLeuke blog weer! :)
amai sjiek!! hebben ze de placenta laten zien? ik deed dat altijd, zo eens dat huiske (vliezen) van de baby laten zien
VerwijderenWel interessant om te lezen, dit wist ik helemaal niet.. klinkt ergens wel logisch ofzo..
BeantwoordenVerwijderensuper interessant, dank Tiene voor de informatie!!!! (btw, wist je dat we collegae zijn? zag in je vorige bericht dat je bij K&G werkt). Liefs Amy DP
BeantwoordenVerwijderenSuper dat je hierover schrijft! Toen ik zwanger was van Olivia wilde ik ook navelstrengbloed doneren, maar ons ziekenhuis (Sint-Vincentius) werkte niet samen met de navelstrengbloeddatabank van Leuven. Daarbij kwam dat onze vroedvrouw eigenlijk mijn vragen over doneren ook aanhaalde om duidelijk te maken dat de regels om te mogen doneren nogal streng zijn en dat Olivia zelf ook gebaat zou zijn bij het laten uitkloppen van de navelstreng. We hebben vervolgens besloten om niet te doneren. Ondanks een niet gemedicaliseerde geboorte is mijn herinnering van de uren na de bevalling nogal wazig, ik weet dat Michael de navelstreng pas na een tijdje heeft doorgeknipt al was dat -denk ik- wel voor de placenta ter wereld kwam. Die heeft de vroedvrouw ook laten zien en ik heb er een foto van, maar we hebben hem wel in't ziekenhuis achtergelaten. De zoo van Antwerpen is onze tuin (bij gebrek aan een eigen exemplaar), ik denk niet dat ze het daar zouden appreciëren als ik daar mijn placenta was gaan begraven ;)
BeantwoordenVerwijderenbedankt voor je reactie! ik bewonder hoe je alles doet met Olivia enz, weloverwogen en geinformeerd... St Vincentius komt bij mij over als een top ziekenhuis, de vroedvrouwen waar ik ging mochten daar ook bevallingen doen, geweldig toch, geen concurrentie maar gewoon samenwerken met ziekenhuis! In zo een ziekenhuis zou ik ook wel eens willen bevallen, alhoewel thuis toch ook echt gezelllig is. Navelstrengbloed doneren is heel nobel vind ik en ook nodig, maar de baby's hebben het ook nodig, dat is zo dubbel he, ik ben toch echt fan van uitkloppen; Iemand gaf de opmerking dat de moederkoek hoger moet liggen, ik deed dat even maar erna lag hij gewoon langs me en hij klopte toch nog voelbaar verder... ik denk dat ze bij jou dan zeker lang genoeg gewacht hebben hoor, enkele minuten is al dik OK, en dat de placenta erna geboren is. Leuk zo dichtbij de zoo, voor Olivia, zien jullie de giraffen vanuit het raam?
VerwijderenIk probeer mij goed te informeren. Soms doe ik ook maar wat hoor. Mijn motto als het gaat over moederschap (vrij naar Maya Angelou), doe uw best en zo gauw ge beter weet, doe het beter ;) Veel lezen en ideeën stelen (oa. hier!), dat doe ik ook. Ik herinner mij nog je blogpost waar je het had over het boek "Ouderschap vanuit je hart", ik denk dat ik die toen 3 dagen later van de postbode overhandigd kreeg en meteen verslonden heb. Sint-Vincentius is inderdaad héél goed geweest voor ons, zelfs al was ik er uiteindelijk maar een uur of 12. En zelfs al was het daar top, ik weet niet of ik het nog eens zou doen, ik wil ook écht graag een thuisbevalling meemaken (nooit meer met persweën nog vertrekken!!!). De zoo is vlakbij maar toch nog 10 minuten fietsen, dus giraffen zien we niet. Voor we't huis kochten woonden we in een appartementsgebouw 2 straten dichter en op de 6e verdieping en dan hoorden we -als de wind goed stond- soms wel eens een olifant of leeuw. :)
Verwijderenja maar ge doet dat wel allemaal héél goed he, kijk maar naar olivia, zo gezond en gelukkig dat ze eruitziet, zoals ze praat, graag eet, 'tekent', dat is echt een slimme precies! Ik denk dat onze peuters het goed met elkaar zouden kunnen vinden, dan kan Olivia Viktor leren praten :) want die begrijpt wel heel veel maar zegt zelf enkel wat woordjes (jongens he) en de mooie boekjes liggen na paar seconden al aan de kant! Blij dat je die ene boek gelezen hebt, ik heb nog van die aanraders hoor, boeken die écht inzicht geven! tegen dat de volgende komt zal ik ze eens doorgeven.. Ik denk dat een thuisbevalling voor u ook veiliger en beter is, zo in de auto moet de hel zijn, ik vind persweeën toch echt iets enorm krachtig en vervelend, zou niet graag in een auto bevallen :) moet leuk zijn in Antwerpen wonen, Hasselt is klein en ook wel gezellig; we wonen aan de stad maar hebben toch een tuin, leuk!
VerwijderenInteressante blogpost weeral! Nu 32w zwanger van nummer 3, is de info ook wel 'op mijn maat' natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderenHoewel het hier zeker weer een medische bevalling wordt.
Mijn verhouding met de placenta is helaas ook niet van hartelijke aard, hoewel ik wel weet dat hij voor mijn baby 'zorgt'. Maar de placenta's van nummer 1 en 2 zaten vast (1e: 2x curretage achteraf voor achtergebleven resten, 2e: increta, tot in de spier), dus hoewel ik eigenlijk uitkijk naar deze bevalling, hangt er toch de vrees van een opnieuw vasthangende placenta boven...
De oxytocine die je kan krijgen om de placenta te laten 'komen', zorgde bij de tweede ook voor een heftige allergische reactie, dus dat ook liever niet. En de (dus problematische KS) van de tweede zorgt er sowieso voor dat deze bevalling al 'medisch' wordt, de vroedvrouw wil mij ook liefst zo snel mogelijk naar het ziekenhuis laten vertrekken... Ik veronderstel dus dat er voor uitkloppen geen tijd zal zijn, die placenta eruit krijgen binnen het uur zal de meeste aandacht krijgen (en laat ons HOPEN!!! dat ik niet in slaap hoef gedaan te worden voor een curretage...). En nu jouw tips graag ;) :D !!
IK hoop met je mee! leg meteen het kan aan na de bevalling, dus als baby op de buik wordt gelegd en al begint te zoeken aan de borst leggen, deze oxytocine werkt vééél beter dan de chemische versie in medicatie, en gaat de moederkoek doen loskomen... of je krijgt dus een keizersnede? omv placentaproblemen? in principe kan de baby ook bij mama aangelegd worden na operatie, je hebt dan je handen vrij om baby te pakken...
VerwijderenNormaal geen KS, hoewel huisarts het wel adviseert, zodat de placenta 'ineens netjes kan verwijderd worden'... Gelukkig gaat mijn gyn daar niet in mee, zolang alles naar wens verloopt natuurlijk.
VerwijderenIk vermoed wel een curretage, dus licht roesje na de bevalling en dan kan ik de baby niet direct bij mij laten liggen en aanleggen... Mijn vroedvrouw is wel pertinent dat ik na de verdoving zéker de baby mag aanleggen, hoewel anesthesisten dit soms weerleggen (door de stoffen van de verdoving)...
Maar ik hoop op een 'miraculeuze' spontane loslating van de placenta en dan lekker cocoonen met de baby :) !!
(oh en na de vorige KS kon de baby ook niet bij mij hoor, enerzijds omdat hij veel bloed verloren was in mijn buik -eerst placenta eruit gehaald en navelstreng door, daarna pas baby!- en anderzijds omdat ikzelf helemaal wegzonk en nog kleine 2u op recovery heb gelegen... Dus géén ks meer voor mij als ik mag kiezen!)
ok dan kan bovenstaande tip zeker werken, vaak is de natuur toch beter dan ons ingrijpen dus is de natuurlijke oxytocine efficienter, hopelijk geven ze niet standaard een spuitje Methergine of Syntocinon! dan gaat je lichaam het niet meer aanmaken. Is het écht zo dat er een herhalingskans is op deze problemen? je mag volgens mij de baby ook aanleggen na narcose, er is veel onduidelijke info te vinden hieromtrent, maar vaak is borstvoeding voordeliger dan de nadelen van de medicatie...anesthesisten weten het vaak niet en raden daarom maar af en laten mamas kolven en de melk tijdelijk wegggooien. Ik hoop heel hard mee voor jou op een gewone bevalling, baby meteen bij jou en placenta (na uitkloppen) gewoon spontaan geboren, zou dat niet geweldig zijn? wishful thinking werkte bij mij toch steeds en anders loslaten en er het beste van maken, en veel knuffelen met die 3de schat!! Toch een beetje jaloers dat je mag bevallen en alles weer mag meemaken, die eerste momenten, kraamtijd, borstvoeding enz... XX
Verwijderenik dacht nog aan iets! vraag om geen knip te krijgen (een knip is absoluut niet nodig in vele gevallen, vrouwen zijn gemaakt om kinderen te krijgen) omv deze reden: bij het doorsnijden van het hoofd komt er een dosis oxitocine vrij die het samentrekken van de baarmoeder gaat bevorderen. Dit gebeurt niet als er een knip gezet wordt. dus geen knip, gaat ervoor zorgen dat placenta kan loskomen door baarmoedercontracties!
VerwijderenWow zeg, bedankt voor jouw tips! Ik ga het zeker (proberen) loslaten, minder stress lijkt me ook beter om alles zijn natuurlijke gang te laten gaan... En genieten, zeker hoor! Na de tweede werd een volgende zwangerschap afgeraden wegens toch herhalingskans op complicaties, maar nu ben ik zooooo blij dat het toch al allemaal goed is met de zwangerschap voorlopig- de kinderwens die er zit, kan je niet weg rationaliseren hé :) Ik ga me nog wat verder informeren over de borstvoeding na een mogelijke lichte verdoving, wat voorbereid zijn geeft me ook meer rust.
VerwijderenDat van de knip ga ik ook onthouden, mijn gyn is helaas een 'vlotte knipper' maar dat ga ik proberen te vermijden dan!!
Merci voor je tips en snelle respons!! Nog een 8-tal weken, dan gaat het gebeuren... (en als je wil, laat ik het je wel weten per mail hoe het verlopen is... ;) )
ik kan je een website doorgeven waar alle medicatie opstaat en de gevolgen voor de borstvoeding, mss kan de arts je vertellen welke producten er gebruikt worden en weet je zo meer? desnoods een paar keer afkolven en melk wegdoen en tijdelijk kunstvoeding, zou jammer zijn maar is te overbruggen he, veel huidophuidcontact dan eerste momenten! Jammer van dat 'knippen', daar bestaat ook genoeg bewijs voor, dat dat niet nodigis hoor....ik vind knippen niet zomaar iets kleins maar serieus ingrijpend voor een vrouw, ik had 2 keer geen knip of scheur, wel verticaal bevallen, dan voel je beter hoe je moet persen, en niet op de tafel met instructies om 3 keer hard te persen in een ween want dat werkt scheuren in de hand...
Verwijderenik wil graag weten hoe het loopt!!
De 1e keer zat de navelstreng rond het nekje van ons zoontje en daarom is hij nogal snel doorgeknipt. Bij de tweede hebben we hem laten uitkloppen. Hij lag heel rustig op mij, de placenta nog niet afgekomen. Pas na een half uur of zo heeft mijn man de navelstreng geknipt en is de placenta afgekomen.
BeantwoordenVerwijderenEn super, vroedvrouwen zoals jij, of zoals de mijne (2 keer thuis bevallen).
en is de tweede minder ziek dan de eerste? :)
VerwijderenBijna 15j en 13j geleden thuis bevallen van een flinke dochter (4,9kg) en nog flinkere zoon (5,4kg). Mijn moederkoek werkte goed ;-) Telkens ook de navelstreng laten uitkloppen.
BeantwoordenVerwijderenDe moederkoek werd bewaard in de diepvries en met hun welkom-feest hebben we daar een boom (die zo wat paste bij de eigenschappen van de kids) op geplant. Nu 2 mooie grote bomen in de tuin en 2 toffe pubers binnen. Na mijn eerste bevalling (was toen wel wat bloed verloren) heeft mijn man een stuk van de placenta klaar gemaakt (ik moest aansterken ;-) ) en heb ik daarvan eens geproefd …
amai sterk verhaal, 15 jaar geleden al zo vooruitstrevend!!
VerwijderenDank je wel. Voor ons lijkt het "normaal" ;-)
BeantwoordenVerwijderenMede ook een beetje dankzij Bolle Buik (Leuven). Heb trouwens nog wel wat vriendinnen met kinderen van deze leeftijd met thuisbevallingen. En de 3 jongste kinderen van mijn man zijn zus zijn ook thuis geboren en die zijn nu 21, 23 en 25. Zelfs mijn papa is thuis geboren :-) (hij is er nu wel niet meer maar zou dit jaar 80 geworden zijn).
Mooi verhaal Tiene! Het heeft in ieder geval veel reacties losgemaakt! ;)
BeantwoordenVerwijderen