Over zelfgemaakte kleedjes, stoffenruil en het kleuterke

 Ik had nog enkele kleertjes te bloggen die ik afgelopen zomer maakte voor mijn dochter. Simpele kleren, maar daarom niet minder leuk.

Dit warme jasje maakte ik al eens eerder als kraamcadeau en nu maakte ik er eentje voor Stella. Het komt uit  het boek 'Zo Geknipt!', het stofje is er een van Soft Cactus. Zo gemakkelijk te maken en vooral héél handig om snel aan te doen zonder getrek aan smalle mouwen. Het jasje is maat 62-68 maar Stella past er op een jaar nog vlotjes in.   

 dochter met ochtendhumeur

Het Grace kleedje maakte ik ook als verjaardagsjurkje. Het staat haar wel en ik had nog wat van deze Soft Cactus liggen dus maakte ik er nog eentje in een maatje groter. Voorlopig hangt het nog in de kast.

 Hieronder nog een simpel leggingske met bijpassend haarbandje. Stofje komt van Habiba in Leuven.

 

 Toen ik deze foto trok viel het me op hoe fel ze op mij lijkt als baby, kijk zelf maar hieronder

Het onderstaande kleedje is heel leuk om te maken. Het is het tricot babykleedje van Lily en Woody. Een patroon in maat 62 en 80 (alle maten van 0 tot 2 jaar zijn onderweg!) dat heel snel in elkaar steekt. Ik maakte het in maat 80, wat voor Stella nog lang is, in een stofje van Froy en Dind. Ideaal om in te spelen!

 Ik herhaalde het patroontje nog eens met deze konijnenstof. Ik kocht een kleedje maat 122 in de solden bij H&M en verknipte dat tot een mini kleedje. Doorlopende print zat er dus niet in maar ik kon niet weerstaan aan de konijnen.

Kleedjes dat maak ik graag maar ik denk als Stella zou mogen kiezen, ze het liefste een sponsen pyjama zou aandoen om de dag door te komen. Pyjama's blijven favoriet dus maakte ik nog eens de Kiind jumpsuit met stoffen van Habiba. Altijd een succes en snel klaar!

 Tot slot nog twee simpel A-lijntjes, gemaakt van stukjes stof die ik kreeg via een swap op Instagram en een stukje vintage kussensloop. Stella heeft de ideale leeftijd nu voor A-lijntjes (ze vallen mooier als baby rechtstaat of stapt). Body'ke en kousenbroek aan en hup kleedje erover.

 Vorige week organiseerde Marleen een leuke stoffenruil bij haar thuis. Ik kwam thuis met een grote stapel mooie stofjes van Linde, An,  Mieke, Joke, Nele, Marleen en Hella. Ik kan dus weer even verder!  Heel leuk zo stoffen ruilen (in mijn geval kopen want ik had niet veel ruilwaar) die een ander wegdoet. Vaak ben je je eigen stoffen die in de kast liggen echt beu gezien maar vindt iemand anders ze wel nog geweldig, soms heb je nog heel wat restjes liggen...Voor Stella kleedjes heb ik in ieder geval geen grote stukken nodig.

kijk hoe schoon!

 Als iemand nog leuke kleine meisjeskleedjespatronen weet, laat maar weten!
Viktor gaat stilaan ook van maat 86 naar maat 92 zodat ik weldra met Zonen09 pratronen aan de slag kan, eindelijk! Hij start na de herfstvakantie met school. Deze week ging hij al eens een halve dag oefenen en dat ging zonder tranen...toch gek zo een klein kleuterke voor de eerste keer afzetten. Die was toch nog maar net geboren?!?

In deze blogpost had ik het over opvoeden zonder te veel straffen/belonen en over de twijfel over de schoolkeuze.
Ondertussen zijn we heel blij met onze keuze voor een kleinere Freinetschool waar kinderen veel leren door ervaringen en zelf dingen ontdekken. Ik had het toen over onvoorwaardelijk opvoeden, aangezien Viktor zijn 'terrible two's' eraan kwamen en ik moet zeggen, er was niks terrible aan. Koppige fases zijn vooral een kwestie van geduldig zijn en af toe ook de humor van dat 'puberen' inzien. De dingen die ik toen beschreef hebben in ieder geval  wel geholpen er ontspannen mee om te gaan. Echte driftbuien hebben we nog niet gezien.

 Mensen zijn er soms heel goed in om anderen bang te maken in hun keuzes, gebaseerd op totale onzin. Als je wil thuisbevallen worden er ook ineens horrorverhalen bovengehaald van 'horen zeggen' ( nooit uit eigen ervaring) en zo kreeg ik nu te horen dat er van kinderen uit Freinetonderwijs 'later niks komt'. Na vele gesprekken met mensen die het zelf volgden, ouders en leerkrachten ben ik gerustgesteld. Dit komt helemaal goed en weer een bevestiging dat je altijd naar uw gevoel moet luisteren. Dat is de belangrijkste les die ik leerde sinds ik kinderen heb.
Ik was alvast blij met wat ik las op hun website:
 "Het is voor ons van belang dat kinderen hun gevoelens leren uiten en verwoorden, maar zeker in eerste instantie dat ze hun gevoelens leren herkennen. Hiervoor willen we hen ruimte bieden en voor hen een veilige haven trachten te creëren waarbinnen dit kan.
Belangrijk is het kunnen uiten op een aanvaardbare manier als het kunnen omgaan met de meningsuitingen van anderen. Belangrijk is het het aanscherpen van het inlevingsvermogen van kinderen zodat ze zicht krijgen op de gevolgen van hun interacties. We brengen kinderen verantwoordelijkheidsgevoel bij en laten hen hierin evolueren.''

Workshop Studio Loup-je

Ik won een leuke workshop bij Studio Loup-je. Jenske richtte dit eigen atelier op en geeft er nu teken- en knutsellessen aan kinderen en volwassenen maar dus ook de 'Moeders night out'. En dat is nu nét wat ik nodig had, een creatieve avond voor mezelf. Op het programma stond een plantenhanger knopen, je ziet ze nu her en der verschijnen in winkels en op Pinterest. Een beetje nostalgisch met de macramé uit de jeugdjaren. Het was een hele fijne avond met leuk gezelschap, een mooie locatie en heel lekker eten dat Jenske kookte voor ons. 

De volgende les gaat door op 18 november ( houten speelgoed maken). Wie weet kan jij ook nog meedoen?

Hieronder enkele sfeerbeelden van de eerste workshop.

  

  

  

  

 Ik ging vorige week een dagje naar Antwerpen met Hella, ik kwam er heel wat plantenhangers tegen waaronder deze bij Tinsel en Prinses op de erwt.

 

En deze is die van mij 

Stella is een jaar, een terugblik

Oh mijn kleine Stella is een jaar geworden vorige week! 

Wat was ik blij toen ik te weten kwam dat we een meisje kregen, een meisje waar ik kleedjes voor kan naaien (ik maakte heel wat kleedjes de laatste maanden, misschien komen ze nog eens in een blogpost). Naaien voor een dochter vind ik toch anders dan voor een zoon.

 Als je baby verjaart denk je automatisch terug aan de zwangerschap en de bevalling, die eerste speciale dagen na de geboorte. Ik blijf de kraamweek iets magisch hebben. Zo zal ik niet snel op bezoek gaan bij een gezin in die eerste tijd (tenzij ze natuurlijk graag wat praktische hulp willen), die eerste week is rust zo belangrijk en de eerste dagen komen nooit meer terug. Ik ben van mening dat een baby die eerste dagen enkel moeten wennen aan zijn ouders, de geur van de moeder, het geluiden van het huis, de broer/zussen...en niet van arm op arm moet gaan die eerste periode. Bevallen moeders zijn meestal leeuwinnen die niet zo graag hun welp uit handen geven.

Ik had het geluk twee keer een bevalling te krijgen zoals ik het stiekem 'gedroomd' had. Je moet daar natuurlijk een beetje geluk mee hebben want je hebt niet alles in de hand, maar ik ben van mening dat je wel héél veel zelf in handen hebt. Ik geloof nog steeds zeer sterk in de kracht van vrouwen, dat vrouwen meestal zélf kunnen bevallen, met hun eigen weeën op hun eigen tempo, als ze ondersteund worden door een vroedvrouw en hun partner. Ik blijf dan ook zwangere vrouwen ervan overtuigen dat bevallen toch vooral heel 'fijn' en speciaal is, dat ik jaloers ben dat ze het mogen meemaken. En achteraf krijg ik dan vaak te horen van die mensen: 'je had gelijk'. Deze boek leen ik vaak uit aan vrouwen die meer willen weten over natuurlijk bevallen.

Wat je zelf in de hand hebt zijn je voorbereiding, de boeken die je leest, de mensen die rond je hebt bij de bevalling, de vroedvrouw die je opvolgt, de plaats waar je bevalt, de sfeer die er hangt, de kraamhulp die je kiest...die dingen zorgde ervoor dat ik twee keer een fijne thuisbevalling had, op eigen kracht beviel met de hulp van een zalig vroedvrouwenteam. Zo een belevenis, daar kan je jaren op teren.

 

 
Na de geboorte van Viktor had ik een roze wolk die zowat een jaar duurde...ook bij Stella heb ik mooie herinneringen aan de kraamtijd, al is het natuurlijk wel 'anders' dan bij een eerste kind. Je zit  minder in een cocon, je blijft minder in bed en alles beleef je niet voor de eerste keer. Al kozen we weer bewust voor een aantal dagen/weken 'rust' en weinig bezoek.

Ook het zwanger zijn beleef je minder bewust bij een volgende zwangerschap merkte ik, door de drukte van nog een peuter in huis. Het eerste levensjaar was ook niet het gemakkelijkste jaar uit ons leven, door de vele onderbroken nachten.
Toch was het ook heel speciaal, in oktober bevallen op de uitgetelde datum en met een klein baby'ke thuis zijn tijdens de herfstdagen. Het was trouwens heel mooi weer vorig jaar rond 17 oktober, waardoor ik meteen na de bevalling al in de zon kon zitten met baby in draagdoek.

En kijk, nu is ze al een jaar geworden! Al slaapt ze maar af en toe eens écht door, het komt allemaal goed uiteindelijk.

Stella is een heel schattig meisje met heel wat temperament! Ze kreeg een leuke feestje met familie, taart en cadeautjes waaronder mijn zelfgemaakte tent, een rieten poppenwagentje en een Fisher Price platenspelertje. De kaars uitblazen was voor de broer.

feestvarkentje op de taart

oh flikkertjes!

oh wat mooi
broer bijt op zijn lip om de kaars niet meteen uit te blazen

Ik maakte een verjaardagskleedje van toepasselijk 'Dear Stella' stof, met bijpassend kroontje (het Grace babyjurkje van Emma en Mona en de kroon volgens de snelle handleiding van Leven met Liv)

zakjes om te trakteren bij de onthaalmoeder (met Jip en Janneke rozijntjes)
  
een mooi gebreid truitje kreeg ze van haar tante, uit het breiboek van Julija.

milestone card

De avond voor haar verjaardag liep ze ineens door de kamer, al weken deed ze 'enkele' pasjes maar ze ging al snel weer zitten en kroop dan verder, nu ineens kreeg ze het vertrouwen om echt te stappen. Ze loopt ook graag achter het poppenkoetsje, de stofzuiger of het houten karretje aan. Ze is dus nu een dreumes of peuter en geen baby meer, de eerste driftbuien als iets niet gaat zoals zij wilt zijn ook al gearriveerd! Ze imiteert ook veel en zegt woorden na.

We zitten ondertussen alweer aan een jaar borstvoeding, ook een mijlpaal.Viktor kreeg het 15 maanden lang en is zelden ziek, ook Stella had op haar verjaardag pas haar eerste echte verkoudheid. Leve de antistoffen :)


Een collega stuurde me vorig jaar het liedje Oktoberkind van Liselore Gerritsen, wat ik toen heel toepasselijk vond voor de tijd van het jaar, waar baby op haar allereerste dag  in een rieten mandje kon genieten van de laatste zonnestralen van het jaar...

"Oktoberkind, oktoberkind, opdat jij niet vergeet.
De allerlaatste zoete braam is de eerste die jij eet.
Een laatste warme zonnestraal verwarmt jouw eerste dag
En een laatste zwaluw die vertrekt is de eerste die jij zag.
Dat is waarom een oktoberkind niet geloofd in laatste dingen
't zal een herfstdag als een lentedag bezingen."

A-frame speeltent

Het was mijn moeder die me vertelde dat kinderen graag in een tent spelen. Mijn kinderen kruipen daar ook altijd onder de eettafel en met een deken daarover hebt je al snel een 'tafeltent'. Dolle pret voor baby's en kleuters!

De laatste tijd viel het me al op dat Viktor vaak in de weer was met dekens, bankjes, stoeltjes om zo tentjes te maken, waarop Stella er maar al te graag  mee in kroop.

Volgens mij vinden kinderen het gewoon stiekem leuk om eens uit het oog van die volwassenen te zitten, in hun eigen wereld ;)

Ik vond niet meteen een leuk verjaardagscadeau voor Stella die voor de eerste keer jarig is op 17 oktober en deed een oproepje met voor tips voor een duurzaam tof verjaardagscadeau op mijn Facebookpagina.

 Daar kwamen heel wat leuke tips binnen waaronder ook huisjes, tipis en tenten. Ik besloot dan maar zelf een leuke tent te maken, aangezien de tenten die online te koop zijn wel heel erg duur zijn.

Het zou een A-frame tent worden, een gewone 'tent'- tent dus met vier plankjes en drie stokken. Een  tent die je ook zo weer dichtklapt om op te bergen. Op Pinterest zijn heel wat handige tutorials te vinden.

Wat ik kocht van materiaal:

- 4 timmerhout plankjes van 1,50 m (ingekort tot 1,45 m)

- 3 borstel stokken van 1,40 m (ingekort tot 1,25m)

- twee stukken klittenband van 50 cm

- 3 meter stof (canvas)

Het stof kocht ik in de Kwantum, ze hebben daar wel leuke stoffen en voor maar 5 euro per meter, ideaal dus voor grotere projecten. Het hout kocht ik in de Hubo. Je kan best gewone borstelstokken kopen want die zijn veel goedkoper en steviger dan gewoon hout. Het hout was ongeveer 20 euro. 

Zo kost deze tent ongeveer 35 euro, niet slecht! (zo kon ik er toch nog dat leuk retro Fisher Price platenspelertje bijdoen wat ze nu terug uitbrengen)

 Ik liet het boorwerk over aan mijn papa die de tent op een mum van tijd in elkaar zette, zo had ik wat tijd voor het stikken van de stof. Let erop dat je de stok vanboven op een of andere manier 'vastzet' met een pin of lintje zodat de stok niet loskomt. Onderaan werden de stokken vastgeschroefd aangezien die niet moeten kunnen draaien, zo heeft de tent toch wat stevigheid. De poten vanonder schuin afzagen helpt ook tegen het verschuiven.

Ik maakte aan elke plank twee lintjes zodat de stof mooi strak blijft zitten en sloeg ze vanonder rond de stok en zette ze daar vast met stukjes klittenband. 

De tent viel uiteindelijk veel groter uit dan ik dacht, maar op zich is nu nu wel handig zo. 

Viktor kan er goed in rechtstaan, Stella kan er onderdoor 'fietsen' met de wheelybug en ik kan er zelf ook mee gaan inliggen voor een boekje te lezen. Het lijkt me ook heel leuk voor in de zomer op het terras te spelen. 

Terwijl ik de tent aan het naaien was, was ze al ingepalmd door de kinderen. Ze blijft nu dus gewoon staan tot het verjaardagsfeestje!

Hieronder wat foto's van de speelpret..

 Fijn zo met het herfstzonnetje voor het raam, naar buiten kijken in je eigen tentje!